Αφύσικη ζωή, αφύσικο θέατρο – Γράφει η Γιάννα Γκουτζιαμάνη



Αρχίζει η δεύτερη πρόβα – lokdown ενός έργου, που δεν έδωσαν τον τίτλο του. Μια παράσταση είναι τρία πράγματα: ιδέα-εικόνα-συναίσθημα.

Στην πρώτη πρόβα την Άνοιξη ο θίασος, η ελληνική κοινωνία μπήκε δια της βίας στη σκηνή και έπαιξε σαστισμένη μόνο με το συναίσθημα φόβος και στο βάθος το σκηνικό : κινούμενη άμμος, πόλεμοι, βομβαρδισμοί, αστυνομική βία, ροές και καταυλισμοί-φυλακές προσφύγων, άστεγοι στα πεζοδρόμια, συσσίτια για πεινασμένους, παραλίες με άθαφτους νεκρούς πρόσφυγες, αποκεφαλισμοί αθώων.

Η ατμόσφαιρα βουβή, χωρίς φωνές, γέλια, τραγούδια, μουσικές. Μια εκκωφαντική ησυχία. Ο άνθρωπος μόνος πάνω στη γη. Η φύση απολαμβάνει την απρόσμενη ησυχία και σιγά σιγά ο σαστισμένος άνθρωπος ακούει τις ανάσες της φύσης και θυμάται τη μήτρα που τον γέννησε.

Τώρα στη δεύτερη πρόβα ντύθηκε η εικόνα-μάσκα και ο θίασος κινείται αβέβαια, αλλά σταδιακά ανάβουν σπίθες αμφιβολίες. Παραμένει άδηλη η ιδέα: τηλεργασία-τηλεκπαίδευση. Πόσες πρόβες θα χρειαστούν για να ολοκληρωθεί η παράσταση είναι πάντα άγνωστο. Εξαρτάται από το σκηνοθέτη, τους ηθοποιούς και όλους τους βοηθητικούς παράγοντες.

Ο ηθοποιός για να αποδώσει το καλύτερο θα πρέπει να κατανοήσει πολύ καλά το έργο και τα εφτά ερωτήματα: Ποιος κάνει, τι, σε ποιον, που, πότε, πως και γιατί.

Όλα τα ερωτήματα προκύπτουν και αντανακλούν αυτό που υπάρχει στη φυσική ζωή.

Στο παρόν έργο έγινε η ανατροπή: αφύσικη ζωή, αφύσικο θέατρο: Όλοι εμείς, οι «ηθοποιοί» καλούμαστε να ζούμε συγχρόνως σε μια αφύσικη ζωή και να παίζουμε σε ένα αφύσικο θέατρο, όπου όλα γίνονται ανάποδα: ζούμε διαρκώς με το αίσθημα του φόβου, φορέσαμε αυτόματα και πανομοιότυπα την εικόνα-μάσκα και κινούμαστε συγχρονισμένοι , χωρίς να είναι καθαρός ο σκοπός και η ιδέα του έργου, η οποία εμπνέει και πυροδοτεί το πνεύμα και την ψυχή του ατόμου.

«Ένα φοβερό μάιντ κοντρόλ ισχύος 2 εκατομμυρίων εγκεφάλων θα μπορεί να ελέγχει απολύτως τη συνείδηση, τη σκέψη και τη θέληση των ανθρώπων. Οι επιστήμονες δημιουργοί του θα παραδώσουν τον M-C στην κυβέρνηση, για να κάνει αυθαίρετη χρήση.» (Διδώ Σωτηρίου: Στον πλανήτη γη όλα πάνε καλά.)

Και γεννάται το ερώτημα: Πόσο καλή θα είναι η δεύτερη πρόβα και για ποιον θα είναι καλό το αποτέλεσμα; Με άλλα λόγια: Ποιος έγραψε το έργο και ποιοι οργάνωσαν την παράσταση; που το εφαρμόζουν, σε ποιους χώρους; Πότε επιλέγουν τον κατάλληλο χρόνο;, Πώς, δηλ με ποια μέτρα; Και κυρίως γιατί, ποιος είναι ο σκοπός τους;

Ο ηθοποιός, ο άνθρωπος δεν είναι ρομπότ, είναι μια ολότητα: σώμα-μυαλό-ψυχή. Η φύση λειτουργεί το τρίπτυχο σε άπειρους συνδυασμούς με αποτέλεσμα τη μοναδικότητα του ατόμου.

Εμείς θα επιτρέψουμε τη βίαιη κατάργηση της ισορροπίας αυτής και θα δεχτούμε τον άνθρωπο-κοινωνία χωρίς φωνή υπό το κράτος του φόβου;

« Από το στοχασμό σου πήζει ο ήλιος μες στο ρόδι και ευφραίνεται» Οδ. Ελύτης ( Μαρία Νεφέλη)

Γκουτζιαμάνη Γιάννα

2 σχόλια στο άρθρο “Αφύσικη ζωή, αφύσικο θέατρο – Γράφει η Γιάννα Γκουτζιαμάνη

  1. Η δεν πέταξαν καθόλου ή ρίξαν διπλάσια ποσότητα!Τα αεροψεκαστικά,εννοείται!Δεν εξηγείται αλλοιώς!

  2. “Εμείς θα επιτρέψουμε τη βίαιη κατάργηση της ισορροπίας αυτής και θα δεχτούμε τον άνθρωπο-κοινωνία χωρίς φωνή υπό το κράτος του φόβου;”
    Η πανδημία είναι κάτι που συμβαίνει και τα αίτια της είναι κατά βάση περιβαλλοντικά, ιστορικά υπήρξαν πανδημίες που αποδεκάτισαν πληθυσμούς. Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε την πανδημία με κάθε μέσο που προτείνεται από την ομάδα των επιστημόνων που ξέρουν σίγουρα περισσότερα από εμάς. Οι συνομωσιολογίες στην παρούσα φάση και οι συμπεριφορές άρνησης στα δεδομένα που επιτάσσει η επίστημη δεν ωφελούν. Εσείς έχετε μαθητές και ασκείτε επιρροή σε αυτούς γιατί κάποιοι σας πιστεύουν…Η συγκεκριμένη μάσκα είναι η μόνη που θα μας σώσει και καλό είναι να φοράτε και εσείς! Καλές και οι παραστάσεις και τα φιλολογήματα αλλά εδώ μιλάμε για ανθρώπινες ζωές ! Δεν ωφελούν οι “πλάγιες προτροπές” για εξεγέρσεις…

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.