Παιδικότητα ίσον αυθεντικότητα – Γράφει η Ελένη Δεληβοριά



Δεν μπορώ να ξαναγίνω παιδί, όμως μπορώ αν θέλω να χορεύω στη βροχή.

Να αφήνω πρόθυμα τη λάσπη να μου χαϊδεύει τις πατούσες, τις γάμπες, τα μαλλιά!

Μπορώ αν θέλω να μπαίνω με τα ρούχα μου στη θάλασσα, γιατί αγαπώ τη θάλασσα κα απλώς δεν κρατιέμαι!

Να χαίρομαι με το τίποτα, να λυπάμαι με το τίποτα και να μην ντρέπομαι να δείχνω στους άλλους πως αισθάνομαι.

Μπορώ να θυμώνω και να το λέω, όμως μπορώ να συγχωρώ και να αγκαλιάζω εκείνους που μου ανοίγουν την αγκαλιά τους.

Και αν χρειαστεί μπορώ κάλλιστα αν θέλω να βγάζω τη γλώσσα σε όσους νομίζουν πως είναι πάντα καλύτεροι από εμένα.

Μπορώ να εισπνέω την παιδικότητα από τα παιδιά μου και τα παιδιά γύρω μου και πάνω από όλα μπορώ και ΘΕΛΩ να φυλώ το παιδί που αναπνέει στην ψυχή μου, γιατί σαν την αυθεντικότητα δεν έχει!

Ελένη Δεληβοριά

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.