Στο εξωκκλήσι του Αγίου Χριστοφόρου, στον Πολύμυλο Ελλησπόντου Κοζάνης, τελέσθηκε εσπερινός, την Τετάρτη το απόγευμα 8 Μαϊου 2019, παραμονή της εορτής του Αγίου, από τον πάτερ Βασίλειο Παπαντώνη, τον Ιερέα του χωριού.
Ο παπαΒασίλης μαζί με τους λιγοστούς προσκυνητές από το χωριό του Αγίου Δημητρίου, του Πολυμύλου και τους μικρούς βοηθούς του, τέλεσαν τον εσπερινό στο μικρό εξωκκλήσι του Αγίου Χριστοφόρου, που βρίσκεται λίγα μέτρα πιο πάνω από το χωριό και στον δρόμο που οδηγεί στην Ζωοδόχο Πηγή, που λίγες ημέρες νωρίτερα εορτάσαμε και που με συγκίνηση μάθαμε για το θαύμα του Απόστολου Παύλου.
Ένα θαύμα με την βοήθεια και την χάρη της Παναγίας, αφού πρώτα προσευχήθηκε σε αυτήν και χτυπώντας με την ράβδο του την πέτρα ο Απόστολος Παύλος σχίστηκε ο βράχος και τότε εμφανίστηκε η πηγή του νερού για να τους ξεδιψάσει και να δροσίζει αιώνες τώρα τα σπαρτά, τους κατοίκους του Πολυμύλου και της ευρύτερης περιοχής, τους περαστικούς και τους προσκυνητές.
Ο παπαΒασίλης με αγώνα και μεγάλες προσπάθειες, τόσο στον Προσκυνηματικό Ναό του θαύματος του Απόστολου Παύλου στην Ζωοδόχο Πηγή, όπου εδώ και πέντε χρόνια έχει ξεκινήσει εργασίες για την συντήρηση και τον καλλωπισμό του χώρου, αλλά και όσο και στο εξωκκλήσι του Αγίου Χριστοφόρου, πραγματοποιεί έργα με την βοήθεια των κατοίκων και της κοινότητας, που είναι απαραίτητα μιας και στο μικρό και όμορφο αυτό εξωκκλήσι έχει γκρεμιστεί ο εξωτερικός τοίχος από την μία πλευρά του.
Υ.γ. : Ευχαριστούμε την Παρθένα Κοκελίδου για την αγάπη της, την προσφορά της, την φιλοξενία της και τα κεράσματα της.
Χριστός Ανέστη !!!
Κυριακή 12 Μαΐου 2019, των Αγίων Μυροφόρων γυναικών, έτι δε Ιωσήφ του εξ Αριμαθαίας και του νυκτερινού μαθητού Νικοδήμου 12-05-2019
Άγιος Δημήτριος Ελλησπόντου Κοζάνης
Ανώνυμος
- Edit
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !!!
Ανώνυμος
- Edit
Αγιος Χριστόφορος: Ο προστάτης των οδηγών
Ένα βράδυ ο Άγιος ήταν στο κελί του και προσευχόταν . Έξω είχε σφοδρή καταιγίδα και το ποτάμι είχε φουσκώσει. Άκουσε κλάματα μικρού παιδιού , βγήκε έξω και είδε το παιδί που έκλαιγε και τον φώναζε να τον περάσει πέρα, για να μην πεθάνει από το κρύο και την βροχή.
Πήρε λοιπόν ο Άγιος ένα μεγάλο ξύλο, έκαμε το σταυρό του , μπήκε στο ποτάμι. Πέρασε και πήρε στον ώμο του το παιδί. Όταν περνούσε το ποτάμι, το παιδί του φαινότανε, πως βάραινε διαρκώς. Στηριζόταν με δυσκολία στο ξύλο. Η δοκιμασία ήταν μεγάλη. Επιτέλους έφθασε στη αντίπερα όχθη. Όταν άφησε το παιδί του είπε:
– Παιδί μου, τον κόσμο όλον, αν σήκωνα, δεν θα ήταν τόσο βαρύς όσο συ.
– Και όμως! του είπε το παιδί. Μετέφερες όχι μόνον τον κόσμο όλον, αλλά Εκείνον, που έπλασε τον κόσμο. Είμαι ο Χριστός, τον Οποίον εδώ υπηρετείς. Έπειτα από τα λόγια αυτά, το παιδί έγινε άφαντο.
Ο Άγιος γι’ αυτό και ζωφραφίζεται περνώντας το ποτάμι, στηριζόμενος στο ξύλο και με το παιδίον – Χριστό στον ώμο. Επειδή δε μετέφερε τον Χριστό ονομάστηκε, κατόπιν όταν βαπτίσθηκε, από Ρέπροβος, Χριστοφόρος. Από το περιστατικό αυτό, που μετέφερε τον Χριστό, είναι και ο προστάτης των μεταφορών, των αεροπόρων, των αυτοκινητιστών, των ταξιδιωτών.
καταμάγια
- Edit
Θα μπορούσε να το φιλοξενήσει στο κελί του μέχρι να περάσει η κακοκαιρία.Αλλά αυτός προτίμησε να μπει στο φουσκωμένο ποτάμι και να διακινδυνεύσει τόσο τη δική του ζωή,όσο και του παιδιού.Δεν το λές και σοφό.