Πως βιώσατε και τι θυμάστε από τον μεγάλο σεισμό της Κοζάνης στις 13 Μαΐου 1995;



Σάββατο 13 Μαΐου 1995 στις 11:47: Η μέρα του ισχυρότατου σεισμού των 6,6 ρίχτερ στην Κοζάνη. Μια μέρα η οποία έχει μένει αποτυπωμένη στη μνήμη των Κοζανιτών που βίωσαν την πρωτόγνωρη εμπειρία μιας τόσο ισχυρής σεισμικής δόνησης.

Απολογισμός: 12 ελαφριά τραυματίες, μεγάλες υλικές ζημιές σε χιλιάδες οικίες στους νομούς Κοζάνης και Γρεβενών και πάνω από 10.000 άστεγοι κάτοικοι!

Εσείς πως βιώσατε τον μεγάλο σεισμό του 1995 στην Κοζάνη; Που ήσασταν τη στιγμή του σεισμού;

Μοιραστείτε με τους αναγνώστες του KOZANILIFE.GR τις στιγμές που βιώσατε, αφήνοντας το σχόλιό σας στο κάτω μέρος του συγκεκριμένου άρθρου…

Α.Ζ. για το KOZANILIFE.GR

17 σχόλια στο άρθρο “Πως βιώσατε και τι θυμάστε από τον μεγάλο σεισμό της Κοζάνης στις 13 Μαΐου 1995;

  1. ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΝΕΚΡΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΟ ΣΕΙΣΜΟ! ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΟΥΝΤΑΙ ΕΚΕΙΝΕΣ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΟ ΟΣΟΥΝ ΕΖΗΣΑΝ ΟΤΙ ΕΖΗΣΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ! ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΖΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!

  2. Ετοιμαζομουν να βγω εξω και ήμουν μπροστα στο παραθυρο. με το που ξεκίνησε να κουνάει ο κύριος σεισμός, κοίταξα έξω από το παράθυρο και είδα την απέναντι πολυκατοικία να κουνάει σαν τρελή πέρα δώθε.. Δεν υπήρχε αυτό το πράμα. Έλεγες τώρα θα πέσει. Σοκ παιδιά, ποτε ξανα τετοια λαχταρα για κανεναν

  3. εγω προσπαθούσα να κοιμηθώ και με ενοχλούσε η μητέρα μου, άκουσα 1 φορά έναν υπόκωφο θόρυβο και μετά άρχισε να κουνιέται το κρεβάτι τρομερά η λαχτάρα μεγάλη αλλά ευτυχώς δεν είναι το σπίτι κοντά στην παραλίμνια περιοχή και δεν πάθαμε καμία ζημία, λίγε; μικρο ρωγμές νομίζω στην καμινάδα, γενικά στο χωριό μου δεν υπήρξαν πολλές ζημίες.

  4. Η ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΠΕΡΑ ΔΩΘΕ,ΜΕΤΑ ΕΝΑ ΧΑΟς ΣΤΟΥς ΔΡΟΜΟΥΣ,ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕς ΜΕΡΕς ΤΡΑΓΙΚΕς,ΕΝΑ ΣΥΝΝΕΦΟ ΣΚΟΝΗς ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.ΕΥΤΗΧΩς ΚΑΜΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑ.

  5. Ήταν να δώσουμε lower και είχαμε μάθημα στο Σύγχρονο στη Λαϊκή. Όταν ξεκίνησε να κουνάει η κα Ματίνα άρπαξε όποιον μπόρεσε να τον βάλει κάτω από το τραπέζι της έδρας. Εγώ έτρεξα να βγω από το κτίριο πηδώντας τα σκαλιά τρία τρία. Βγαίνοντας είδα τις απέναντι πολυκατοικίες εκεί διαγώνια από τον Μουράτογλου σχεδόν να ενώνονται και να επανέρχονται. Στη λαϊκή όλοι ανάστατοι, θυμάμαι ανθρώπους να είναι έξω με τα μπουρνούζια. Το βράδυ όλη οι γειτονιά κοιμηθήκαμε έξω στρωματζάδα και μία γειτόνισσα, προφανώς τολμηρή αφού μπήκε στο σπίτι, έκανε αυγόφετες για όλους. Ευτυχώς είμαστε από τους τυχερούς που αν εξαιρέσεις την τρομάρα δεν είχαμε ζημιές και άσχημες μνήμες.

  6. Έκανα μπάνιο και βγήκα με την πετσέτα τυλιγμένη γιατί φώναζε η μάνα μου βγες έξω η οποία κρατούσε την τηλεόραση να μην πέσει.Αστείο από μια πλευρά.

    Και προσωπικά οι μετασεισμοί με τρόμαξαν περισσότερο..γιατί έλεγαν θα ξαναγίνει μεγάλος σεισμός.Οποτε σε κάθε κούνημα σφιγγόταν η καρδιά σου.

    1. Το τι παραφιλολογια και ραδιοαρβυλα ακουγοταν εκεινη την περιοδο, δεν λεγετε! Ότι χαζομαρα ερχοταν στο κεφαλι του καθενος, την ακουγαμε, και το θεμα ειναι οτι διαδιδονταν σε ολη την πολη. Πρωτογνωρες εικονες για ολουθς μας παντως

  7. Σπιτι βλεποντας τηλεωραση στην κουζινα, παρεα με μια φιλη μου που ειχε ερθει για την λαικη αγορα απο την χαραυγη.
    με το που αρχησε να κανει σεισμο την τραβηξα και μπηκαμε κατω απο το τραπεζι, ευτυχως γιατι ανοιξαν τα ντουλαπια και πεσανε βαρυα πραγματα κατω. θα μας ειχανε πλακωσει αλλιως.
    Σωτηριο πραγμα η ενημερωση στα σχολεια για αντιμετωπιση τετοιον επεισοδιων. ημουν τοτε 13 χρονων, δεν νομιζω να με εκοβε για πολλα αν δεν γνωριζα…

  8. Ημουν 6 χρονών και το θυμάμαι σαν χθες. Μας είχε βγάλει μολτα στην πλατεία μια θεία μου όταν έγινε. 3 μήνες μείναμε στις σκηνές στο σταθμό μέχρι να επισκευαστουν Τα σπίτια μας! Ήταν τρομερό δεν προκειτε να το ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου! Το ευτύχημα ήταν ότι δεν υπήρξαν νεκροί, τα υλικά ξαναφτιαχνονται οι ζωές όχι!

  9. Ήμουν τρία χρόνων και ετοιμάζουν να πάω με την μητέρα μου και με τον πατέρα μου στην λαϊκή. Αυτό που μου έχουν πει είναι ότι την στιγμή του σεισμού προσπαθούσαν να μου βάλουν παπούτσια. Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά όμως είναι η εικόνα ή δική μου και της αδερφής μου (ενός χρόνου μεγαλύτερη) είναι να έχουμε γατζωθει πάνω στον πατέρα μου και να φωνάζουμε.

  10. kokkinos ouranos, poli skoni stin atmosfaira kai ena idiaitero vouito, idiaitera sta xoria…
    opote vlepo ton ourano etsi, paei to mialo mou ston seismo tis kozanis

  11. Ήμουν Τρίτη δημοτικού και έβλεπα παιδικά με τα τρία μου αδέρφια και ένα γειτονάκι. Ξαφνικά άρχισε να κουνάει και η μαμά μου φώναζε να πάω να πιάσω το μωρό που ήταν πάνω στην κρεβατοκάμαρα γιατί φοβήθηκε μην πέσει η ντουλάπα να τον πλακώσει. Αφού σταμάτησε κατεβήκαμε την πολυκατοικία ξυπόλητοι και όλος ο κόσμος ήταν στον δρόμο. Τις επόμενες μέρες κάναμε μάθημα στο Χαρισίου Μεγδάνη γιατί το Χαρισίου Μούκα ήταν ακατάλληλο. Θυμάμαι να κάνουμε μάθημα μια εβδομάδα πρωι και μια απόγευμα στην αυλή μέχρι να κλείσουν τα σχολεία! Αξέχαστη ανάμνηση απο τότε λίγο κουνάει και πιάνεται η καρδιά μου…

  12. Ανώνυμη μαρτυρτας

    - Edit

    Απαντήστε

    ΔΟΥΛΕΥΑ ΣΤΟΝ ΓΚΑΤΖΟΦΛΙΑ ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΑΝΕΒΟΥΒΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΚΟΥΝΙΟΤΑΝ ΣΑΝ ΤΡΕΛΗ..Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΤΟΥ ΣΕΙΣΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΝΑ ΣΥΕΤΑΙ ΝΑΤΡΕΜΕΙ ΚΑΙ Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΣΑΜΕ ΟΤΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΝΤΑΛΙΚΑ ΕΤΡΕΜΕ Η ΓΗ.ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΙΩΣΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΣΕΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ

  13. Δημοτικό πήγαινα τότε..9 χρονών ,τα θυμάμαι όλα σαν τώρα.. Μερα Σάββατο όλοι στη λαϊκή αγορά να κάνουν τα ψώνια τους…Από το πρωί υπήρχε ένα παράξενο κλίμα μια αίσθηση πως κάτι δεν πάει καλα ..Μια θολούρα στον ουρανό..Ποιος θα το φανταζόταν πως αυτό προμήνυε Σεισμό..ξαφνικά έτσι όπως καθόμασταν στη βεράντα,φιλοξενούσαμε κ τότε κάτι συγγενείς από Αυστραλία, αρχίζει να γίνεται αισθητή η ένταση του..δεν θα ξεχάσω απέναντι να βλέπω την οικοδομή του γείτονα να πηγαίνει δεξιά κ αριστερά να νομίζεις ότι θα ακουμπήσει γη,η γιαγιά μου φώναζε να μπούμε κάτω από το τραπέζι , καμία επαφή ξανά με κάτι τέτοιο,σοκαρισμένοι όλοι..κ μέσα σε όλο το παραλήρημα του σεισμού δεν θα ξεχάσω κ κάτι τελευταίο να φωνάζει ο θείος μ από Αυστραλία ΤΙ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΟ; ΤΙ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΟ; ..αυτοί βέβαια από σεισμούς δεν γνωρίζουν εκεί..Όπως κ εμείς σχεδόν μέχρι εκείνη τη μέρα.. ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ ΌΜΩΣ εύχομαι να μην χρειαστεί ποτε ξανά κ σε κανέναν να αποκτήσει τέτοιες αναμνήσεις!

  14. Κοιμομασταν με τα αδερφια μου,ειχαμε ξενυχτησει για εναν γαμο.Το κρεβατι μου κουνιοτανε ,ακουγοτανε ενας θορυβος.Τις πρωτες νυχτες μαζευομασταν στην πκατεια του χωριου.Ημουν 16 ετων ακομη τα θυμαμαι..εντονα.Αγιο ειχαμε!

  15. Ψώνιζα στην λαϊκή αγορά.Το μόνο που θυμάμαι ήταν έναν κύριο να μου λέει να το πνίξεις το παιδί. Είχα μαζί μου την ανεψιά μου κοριτσάκι 8 χρόνων το κρατούσα τόσο σφιχτά στην αγκαλιά για να μην το χάσω στον χαμό που γινόταν . Φωνές κλάματα παρακάλια στον Θεό. Πάγκοι να πέφτουν. Όμως ένα μεγάλο Ευχαριστούμε Θεέ μου γιατί μετά από έναν τόσο νωρίς μεγάλο σεισμό μόνο υλικές ζημιές!!

  16. Ημουν στις φοιτητικές εστίες. Θυμαμαι να στεκομαι κατω απο την κασα της πορτας και να βλεπω το κτιριο να πηγαινει ολο δεξια και αριστερα, να κοιταζομαστε ολοι μεταξυ μας και κανεις να μην λεει τιποτα, ο τρομος ομως ηταν ζωγραφισμενος στα προσωπα μας….και αυτοι οι μετασεισμοι….πρωτα ο θορυβος και μετα το κουνημα…..

Γράψτε απάντηση στο Ανώνυμος Ακύρωση απάντησης

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.