Κριτική του Σταμάτη Γαργαλιάνου για την παράσταση “Ο Βαφτιστικός” που παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης



Κριτική του Σταμάτη Γαργαλιάνου:

Σε παραγωγή της Εταιρίας Λυρικού Θεάτρου Ελλάδος (η οποία συνέπραξε με το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης που παρείχε τα σκηνικά και κάποια από τα κοστούμια), είδαμε πριν λίγες μέρες μια ενδιαφέρουσα εκδοχή της οπερέτας “ο Βαφτιστικός”.

Μεγάλο τους “ατού” (αυτό που κρύβει πολλές ατέλειες από όλους τους θιάσους) τα τραγούδια μιας οπερέτας που παίζεται συχνά στα ελληνικά θέατρα στα 100 τελευταία χρόνια, διότι αποτελεί το “διαμάντι” του είδους στη χώρα μας. Γράφτηκε από τον Θεόφραστο Σακελλαρίδη το 1918, με βάση μια φάρσα των Ενεκέν, Βεμπέρ και ντε Γκόρς. Πάντως, αυτό το κωμικό έργο θα μπορούσε να σταθεί επί σκηνής και χωρίς τα τραγούδια, προσφέροντας άφθονο γέλιο με τις απίστευτες παρεξηγήσεις του. Από την άλλη πλευρά, και μόνο τα υπέροχα αυτά τραγούδια θα μπορούσαν να αποτελέσουν τον κορμό μιας συναυλίας χωρίς κείμενο !

Οι κυριότερες ενστάσεις μας όσον αφορά την σκηνοθεσία και την όλη παραγωγή, έγκεινται σε 9 βασικά σημεία :

1. Στην όλη σύλληψη υπάρχει μια μεγάλη αντίθεση : το τραγούδι που κυριαρχεί επί σκηνής (ακούγεται 2 φορές) είναι το πατριωτικό “Ψηλά στο Μέτωπο”, ενώ η όλη υπόθεση είναι μια κωμική φάρσα ! Ακόμη περισσότερο : η ιδιότητα των στρατιωτικών δεν συνδέεται άμεσα με την συγκεκριμένη -δανεισμένη και ξενόφερτη- υπόθεση !… Ο Σακελλαρίδης, εδώ, μάλλον διακωμωδεί τον ελληνικό στρατό, παρά τον υποστηρίζει … Μάλιστα, τα όσα λένε οι ήρωές του, μας κάνουν να σκεφτούμε ότι στον πόλεμο αυτό πήγαν μερικοί αφελείς, έχοντας το μυαλό τους στις άδειες και στους έρωτες ! Αλήθεια, γίνεται να μαίνεται ένας σφοδρός πόλεμος στο μέτωπο του 1ου Παγκόσμιου Πολέμου και στην πόλη να οργανώνουν γενέθλια και να διασκεδάζουν ξέφρενα ; Εντάξει, να δανειζόμαστε ξένες φάρσες, αλλά να προσέχουμε τις ελληνικές ευαισθησίες !

2. Οι χορωδοί δεν σκηνοθετήθηκαν σωστά στις σκηνές του συνόλου, ειδικά στην έναρξη. Εκεί τους είδαμε να κάνουν κύκλους και άλλα σχήματα ανά ζεύγη, χωρίς όμως αυτά να δικαιολογούνται δραματουργικά. Μερικοί από αυτούς δεν βάδιζαν σωστά, ίσως γιατί έπρεπε να κρατούν από το μπράτσο ένα/μια παρτενέρ και να το “παίζουν” άνετοι σε ένα πάρτι, που δεν έμοιαζε να προσφέρει χαρά και άνεση σε όλους τους παρευρισκόμενους (αν εξαιρέσουμε τα υπέροχα τραγούδια που απέδιδαν πολύ καλά με τις καλοδουλεμένες φωνές τους). ΄Ενα πάρτι πολύπλοκων και άβολων γεωμετρικών ασκήσεων παρά καλής θεατρικότητας !

3. Ο χώρος ήταν πολύ μικρός για να χωρέσει τους υπεράριθμους χορωδούς, με αποτέλεσμα να υπάρχει μια μικρή “ασφυξία” που μεταδιδόταν και στο συνολικό παίξιμο των χορωδών. Το θέαμα αυτό έπρεπε να παρουσιασθεί στην αίθουσα Μ-1 !..Πότε οι σύγχρονοι σκηνοθέτες και παραγωγοί θα μελετούν ΚΑΙ αυτήν την παράμετρο (σχέση αριθμού ηθοποιών προς τα διαθέσιμα τετραγωνικά μέτρα) ;

4. Τα σκηνικά ήταν 4 πόρτες (που ποτέ δεν …άνοιγαν) και οι είσοδοι-έξοδοι των ηθοποιών γινόταν από τα ενδιάμεσα των πορτών!.. Υπήρχαν, επίσης, μια ξύλινη σκάλα στο κέντρο και κάποια άσπρα πανιά, που όλα τους εμπόδιζαν τους ηθοποιούς να κινούνται με άνεση ! Αναρωτιόμαστε αν αυτό ήταν θέμα εξοικονόμησης χρημάτων, άκρατου συμβολισμού/αφαιρετικότητας, ή απλά το ότι το “βάρος” από πλευράς παραγωγής, έπεσε στα τραγούδια και την υποκριτική…

5. Μερικοί ηθοποιοί αλλοίωναν (βλ. βάραιναν) την φωνή τους για να προσεγγίσουν το ρόλο, αλλά αυτό είχε ένα κωμικό αποτέλεσμα, ειδικά σε σχέση με τις υπόλοιπες φωνές που ήταν στη “θέση” τους και ακριβώς στο περίγραμμα του ρόλου.

6. Πολλά τραγουδιστικά ντουέτα θα μπορούσαν να εμπλουτιστούν με μια άλλη, αδιόρατη και “χλωμή” δράση πίσω από αυτά, ενώ η όλη σκηνοθεσία έπρεπε να εντάξει και μικρά χορευτικά στο όλο θέαμα, ώστε να ομορφύνει ακόμη περισσότερο η συνολική δουλειά.

7. Υπήρξε ένα αδικαιολόγητο χάσμα του ενός λεπτού λίγο πριν αρχίσει η τελική σκηνή, όπου η αυλαία ήταν κλειστή και η ορχήστρα δεν έπαιζε τίποτε. ΄Ολοι οι θεατές κοιτούσαν απορημένοι και περίμεναν να συμβεί κάτι, αλλά ματαίως. ΄Ισως οι ηθοποιοί να ετοίμαζαν κάτι πίσω από την αυλαία (τελικά τίποτε δεν άλλαξε, όταν άνοιξε)! ΄Ομως, αυτό το τραγικό σιωπηλό λεπτό “έσπασε” τον μέχρι τότε καλό ρυθμό της παράστασης! Η σκηνοθέτις κ. Δημοπούλου, θα μπορούσε να βάλει δυο ηθοποιούς να κάνουν έναν αυτοσχεδιασμό σχετικό με τη δράση (τα υπονοούμενα, άλλωστε, του κειμένου, είναι πολλά) ή και ένα φλάουτο να παίζει κάποια από τις μελωδίες που ακούστηκαν πριν λίγο… Ακόμη και ένα προβολέας να κάνει σχήματα επί της κλειστής αυλαίας !

8. Αδικαιολόγητα μεγάλο το διάλειμμα, ούτε στις όπερες του Παρισιού τόσο μεγάλο! Αυτό συμβαίνει τακτικά στο ΜΜΘ και δεν ξέρουμε αν είναι επιθυμία της διεύθυνσης (να δουλέψει και το μπαρ…) ή των εκάστοτε συντελεστών. Εντούτοις η ώρα έναρξης (19.00) μας βοήθησε να γυρίσουμε έγκαιρα στα σπίτια μας, χωρίς να νοιαζόμαστε για τις μεγάλες καθυστερήσεις των λεωφορείων στην πόλη μας !

9. Τα πιο πολλά από όσα γράφουμε εδώ -και εκ των υστέρων- θα μπορούσαν να είχαν εξηγηθεί ή δικαιολογηθεί από τους παραγωγούς, αν οι κριτικοί καλούντο να δουν την παράσταση έστω και σε πρόβες -ή ακόμη και σε βίντεο- ώστε να αποσοβήσουν μερικά ατοπήματα που τελικά είδαν όλοι οι θεατές…Αυτό είναι το μόνιμο πρόβλημα των ελλήνων παραγωγών : λησμονούν πάντα τους κριτικούς – όμως αυτοί, πρωτίστως, περισώζουν τη θεατρική μνήμη…Μας καλούν στις συνεντεύξεις τύπου, αλλά τότε είναι πολύ αργά ! Αν είχαμε δει την παράσταση έγκαιρα έστω και σε βίντεο θα κάναμε άλλες ερωτήσεις στους συντελεστές, και δη στην σκηνοθέτιδα και τον παραγωγό την ημέρα της συνέντευξης τύπου …

Εντούτοις δίνουμε συγχαρητήρια στην Ομάδα αυτή και ευχόμαστε να επαναλάβουν τόσο την ίδια παράσταση, όσο και κάποια άλλη του είδους, ώστε να αρχίσουν να δημιουργούν μια παράδοση οπερέτας στην Κοζάνη και σε όλη την Ελλάδα! Να είναι σίγουροι ότι το κοινό θα τους αγκαλιάσει με αγάπη…

Συντελεστές :
Σκηνοθεσία : Κασσάνδρα Δημοπούλου
Μουσική Διεύθυνση : Χρήστος Κτιστάκης
Σκηνικά/Κοστούμια : ΔΗ.ΠΕ.Θέατρο Κοζάνης
Βοηθός Σκηνοθεσίας : Αθανάσιος Μαργούτας
Μακιγιάζ : Απόστολος Μαρινόπουλος

Ηθοποιοί :
Βιβίκα : Ειρήνη Κώνστα
Χαρμίδης : Φίλιππος Μοδινός
Ζαχαρούλης : Δημοσθένης Σταυριανός
Κική : Χριστίνα Μαβίνη
Συνταγματάρχης : Αλέξανδρος Γάβαρης
Κορτάσης : Αθανάσιος Μαργούτας

32 σχόλια στο άρθρο “Κριτική του Σταμάτη Γαργαλιάνου για την παράσταση “Ο Βαφτιστικός” που παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης

  1. Εν τέλει, εσείς την είδατε την παράσταση, που σχολιάζετε; Πάντως, να ξέρετε ότι εμείς που την παρακολουθήσαμε την απολαύσαμε και τη βαθμολογούμε με άριστα!!!

    1. Οποιος θέλει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου στο μειλ μου να τα πούμε φιλικά και να γίνει ένας καλός διάλογος -ακόμη και τηλεφωνικά ή και σε προσωπική συνάντηση ! Δεν είχα καμία πρόθεση να κάνω επιθέσεις σε πρόσωπα μια και δεν γνωρίζω κανένα από όσους αναφέρω στην κριτική μου !… Παρακαλώ όλους να μου πουν -με επιχειρήματα- τα λάθη μου στην κριτική ….θα τα δεχτώ !

    1. Σταμάτης Γαργαλιάνος

      - Edit

      Απαντήστε

      Πότε θέλατε να την γράψω …ΠΡΙΝ δω την παράσταση ?? Οποιος θέλει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου στο μειλ μου να τα πούμε φιλικά και να γίνει ένας καλός διάλογος -ακόμη και τηλεφωνικά ή και σε προσωπική συνάντηση ! Δεν είχα καμία πρόθεση να κάνω επιθέσεις σε πρόσωπα μια και δεν γνωρίζω κανένα από όσους αναφέρω στην κριτική μου !… Παρακαλώ όλους να μου πουν -με επιχειρήματα- τα λάθη μου στην κριτική ….θα τα δεχτώ !

  2. Γιατί γράφει ένας Θεσσαλονικιός “κριτικός” για ένα Κοζανίτικο site, το οποίο κιόλας δεν συνηθίζει τέτοιου είδους άρθρα; Προσωπικα μου φαίνεται πολύ ύποπτο. Εν τω μεταξύ η έλλειψη γνώσης του αντικειμένου (οπερέτα) είναι εμφανέστατη στο κείμενο του Κου Γαργαλιανού, ο οποίος φαίνεται να μην ασχολείται με τίποτε άλλο παρά με την αρνητική κριτική στο πρόσωπο της σκηνοθέτιδος, έχοντας μάλιστα και ένα σχετικό θράσος να… αντιπροτείνει ο ίδιος “λύσεις” και “καλλιτεχνικές ιδέες” του, πράγμα καθόλου σοβαρό για έναν πραγματικό κριτικό τέχνης. Το κείμενο είναι “στοχευμένο” και υπονομεύει φανερά το καλλιτεχνικό έργο της Κας Δημοπούλου. Είναι πολύ άσχημο για την Κοζάνη, που πρόσφατα άρχισε μια τόσο όμορφη και σημαντική, ειδικά για τα νεαρά άτομα συνεργασία, να υποστηρίζει αυτού του είδους τις δημοσιεύσεις, που υπονομεύουν μια τόσο σημαντική σχέση μεταξύ φορέων και πόλεων. Ο ιδιοκτήτης της ιστοσελίδας θα πρέπει να είναι πιο προσεχτικός στο μέλλον.

    1. Σταμάτης Γαργαλιάνος

      - Edit

      Απαντήστε

      Για όλες τις υποψίεες αλλά και κατηγορίες σου σου προτείνω να μου γράψεις στο προσωπικό μου μειλ ή να βρεθούμε φιλικά όποτε θες !
      Σταμάτης

    2. Σταμάτης Γαργαλιάνος

      - Edit

      Απαντήστε

      Για όλες τις υποψίες σου γράψε μου στο προσωπικό μου μειλ να τα πούμε φιλικά ! Σταμάτης

    1. Η κριτική σου Σταμάτη ήταν αντικειμενική, δημιουργική, η σκηνοθέτης έπρεπε να βγει δημόσια και να σε ευχαριστήσει…. Αυτά που σου λένε είναι ….. Δεν έχεις την παραμικρή εμπάθεια.. Μακάρι όλες οι κριτικές να ήταν έτσι… Στην Ελλάδα όμως ειμαστε … Συνέχισε έτσι… Όπως εσύ ξέρεις και πιστεύεις!!!

      ΓΝΩΜΗ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ !!

  3. 0 καλύτερος κριτής είναι οι θεατές.
    Η αίθουσα ήταν κατάμεστη και στις δυο παράστασεις.
    Το χειροκρότημα ήταν αυθόρμητο και θερμό που ήταν η καλύτερη επιβράβευση.
    Όλα τα άλλα είναι θεωρητικά

    1. Οποιος θέλει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου στο μειλ μου να τα πούμε φιλικά και να γίνει ένας καλός διάλογος -ακόμη και τηλεφωνικά ή και σε προσωπική συνάντηση ! Δεν είχα καμία πρόθεση να κάνω επιθέσεις σε πρόσωπα μια και δεν γνωρίζω κανένα από όσους αναφέρω στην κριτική μου !… Παρακαλώ όλους να μου πουν -με επιχειρήματα- τα λάθη μου στην κριτική ….θα τα δεχτώ !

  4. Η παρασταση ήταν τέλεια. Να μη είμαστε μίζεροι. Αν δεν σας αρεσε ο Βαπτιστικος τι θα λέγατε για το Ορατοριο των Χριστουγέννων που παίχτηκε στη Κοζανη και που οι θεατές σηκώθηκαν να φύγουν και βγήκε η σοπράνο και τους παρότρυνε να ξανακαθισουν γιατί η παράσταση δεν είχε τελειώσει. Τόσο πολύ είχαν ευχαριστηθεί. Γράψτε κάτι και για αυτό.

  5. “Ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα το 21ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου (Π.Κ.Π.) και όλοι οι νοήμονες πιθανοί θεατές αναρωτιούνται γιατί να το παρακολουθήσουν.”
    Το παραπάνω σχόλιο ανήκει στον κριτικό θεάτρου κο Γαργαλιάνο!
    Δεν ξέρω από θέατρο, είμαι όμως νοήμων και καμιά φορά βλέπω και ποδόσφαιρο.
    Η αυθαίρετη γενίκευση του σχολίου και η υποτίμηση της νοημοσύνης των πολυάριθμων ποδοσφαιρόφιλων και ιδίως των φανατικών , χαρακτηρίζει την προσωπικότητα του υπογράφοντος και ως εκ τούτου και τις προθέσεις του. Βλέπω περισσότερο ανάγκη για προσωπική προβολή, παρά για δημιουργική κριτική, υποβαθμίζοντας έτσι την αξιοπιστία των λεγομένων του.
    Φυσικά αν θέλεις να βρεις αρνητικά σημεία σε οποιαδήποτε δημιουργία και μάλιστα στο πεδίο της επιστήμης σου, με σκοπό κυρίως να προβάλλεις το εγώ σου, θα βρεις πολλά και ακόμα περισσότερα, ανάλογα με την αυταρεσκειά σου. Αυτό είναι το ζητούμενο σε μια κριτική μίας δραστηριότητας, μίας προσπάθειας ή ενός έργου οποιασδήποτε μορφής κάποιου ή κάποιων ανθρώπων ;
    Ο νοών νοήτω κε καθηγητά !

  6. “Ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα το 21ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου (Π.Κ.Π.) και όλοι οι νοήμονες πιθανοί θεατές αναρωτιούνται γιατί να το παρακολουθήσουν.”
    Το παραπάνω σχόλιο ανήκει στον κριτικό θεάτρου κο Γαργαλιάνο!
    Δεν ξέρω από θέατρο, είμαι όμως νοήμων και καμιά φορά βλέπω και ποδόσφαιρο.
    Η αυθαίρετη γενίκευση του σχολίου και η υποτίμηση της νοημοσύνης των πολυάριθμων ποδοσφαιρόφιλων και ιδίως των φανατικών , χαρακτηρίζει την προσωπικότητα του υπογράφοντος και ως εκ τούτου και τις προθέσεις του. Βλέπω περισσότερο ανάγκη για προσωπική προβολή, παρά για δημιουργική κριτική, υποβαθμίζοντας έτσι την αξιοπιστία των λεγομένων του.
    Φυσικά αν θέλεις να βρεις αρνητικά σημεία σε οποιαδήποτε δημιουργία και μάλιστα στο πεδίο της επιστήμης σου, με σκοπό κυρίως να προβάλλεις το εγώ σου, θα βρεις πολλά και ακόμα περισσότερα, ανάλογα με την αυταρεσκειά σου. Αυτό είναι το ζητούμενο σε μια κριτική μίας δραστηριότητας, μίας προσπάθειας ή ενός έργου οποιασδήποτε μορφής κάποιου ή κάποιων ανθρώπων ;
    Ο νοών νοήτω!

    1. Σταμάτης Γαργαλιάνος

      - Edit

      Απαντήστε

      Για όλες τις κατηγορίες σου σου προτείνω να μου γράψεις στο προσωπικό μου μειλ ή να βρεθούμε φιλικά όποτε θες !
      Σταμάτης

  7. miα χρα τα λεει ο ανθρωπος. απο ποτε απαγορευεται καποιος να λεει τη γνώμη του για μια παρασταση ρε παιδια????? ελεος ηρεμιστε λιγο

    1. Εάν πιστεύετε πως είναι μια χαρά ( ή miα χρα όπως εσείς γράφετε ) μάλλον κάτι πρέπει να ξανασκεφτείτε σε σχέση με την Τέχνη. Προφανώς και μπορεί να λέει τη γνώμη του κάποιος. Το να την λέει ”σαν ειδικός” όμως είναι κάτι διαφορετικό. Μπήκα στον πειρασμό και έψαξα το βιογραφικό του κ. Γαργαλιάνου. Καθηγητής, όχι ενεργός καλλιτέχνης. Κριτκός, που? Σε ποιά έντυπα ή μέσα? Και πολλές σκηνοθεσίες χωρίς καμιά πληροφορία για το που έγιναν, απο ποιό φορέα, με τη χρηματοδότηση, με ελεύθερη είσοδο ή με εισιτήριο? Ξέρεις κάποιος αν ήταν επαγγελματικές παραγωγές ή παραστάσεις ερασιτεχνικών ή φοιτητικών – μαθητικών ομάδων? Επίσης οι θέσεις εργασίας που αναφέρει είναι όλες ή σχεδόν όλες κρατικές. Δεν έχει δοκιμαστεί στον ιδιωτικό τομέα, είναι καθηγητής στο Τμήμα Νηπιαγωγών (αν όσα αναφέρονται στο site με το όνομα του είναι ακριβή). Οι ταινίες που αναφέρει γνωρίζει κάποιος αν έγιναν με ιδιωτική ή κρατική επιχορήγηση? Τι υποδοχής έτυχαν? Πέρασαν στις αίθουσες? Πάντως αυτό που είναι πραγματικά φαιδρό ακόμα και για τον απλούστερο νου είναι η πρόταση του, να ζητείτε η γνώμη των κριτικών στις πρόβες. Δηλαδή να σχεδιάσουν την παράσταση. Ποιός? ένας κριτικός? Με τη επάρκεια? Είμαστε σίγουροι ότι πληρεί οποιοσδήποτε κριτικός τις ακαδημαϊκές και καλλιτεχνικές προϋποθέσεις. Και ας θεωρήσουμε πως τις έχει κάποιος. Μετά τι θα κρίνει? Τις δικές του ιδέες? Και θα το κάνει αντικειμενικά? Τα συμπεράσματα στην σκέψη του καθενός μας. Επίσης είναι κάπως περίεργο πως από ολόκληρη παράσταση οπερέτας, με πάνω από 80 συντελεστές η κριτική περιορίζετε σε … πορτοπαράθυρα και μιά καθυστέρηση (εκτός από την υποκειμενική αντίληψη πως κάποιος ”βάρυνε” τη φωνή του και το σχόλιο για την κίνηση της χορωδίας). Τίποτα για τραγούδι, τίποτα για ορχήστρα, τίποτα για τους ρόλους. Βέβαια υπήρχε και η κριτική στον συνθέτη και λιμπρετίστα. Φαντάζομαι πως ο Σακελλαρίδης αν ζούσε και διάβαζε αυτά για ένα έργο του που άντεξε 100 χρόνια στο σανίδι θα αναρωτιόταν μήπως η κριτική έχει γραφτεί από τον Lehar ή τον Offenbach ή τον Beaumarchais . Εσείς τι λέτε? ”Ο Βαφτιστικός” πάντως ήταν sold out και το κοινό ενθουσιασμένο. Και ένα δύσκολο κοινό όπως της Θεσσαλονίκης. Καλή χρονιά σε όλους.

      1. Οποιος θέλει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου στο μειλ μου να τα πούμε φιλικά και να γίνει ένας καλός διάλογος -ακόμη και τηλεφωνικά ή και σε προσωπική συνάντηση ! Δεν είχα καμία πρόθεση να κάνω επιθέσεις σε πρόσωπα μια και δεν γνωρίζω κανένα από όσους αναφέρω στην κριτική μου !… Παρακαλώ όλους να μου πουν -με επιχειρήματα- τα λάθη μου στην κριτική ….θα τα δεχτώ !

  8. Φίλιππος Μοδινός

    - Edit

    Απαντήστε

    Αγαπητέ Κύριε Γαργαλιάνο,

    Ευχαριστούμε κατ’ αρχάς για το ενδιαφέρον σας για τη παράσταση μας και για την λεπτομερή κριτική σας. Είναι πάντα τιμητικό να έρχεται ένας κριτικός, και ασχέτως από τι απόψεις μπορεί να έχουν εκφραστεί, η τελευταία σας παράγραφος στη κριτική, δείχνει πως οι προθέσεις σας είναι οι καλύτερες. Επειδή έχετε θίξει και σε προσωπικά μηνύματα το θέμα συζήτησης μεταξύ κριτικού και παραγωγής, σας απαντώ στα σημεία:

    Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσω πως η παραγωγή είναι της Εταιρίας Λυρικού Θεάτρου Ελλάδος και όχι του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης. Αυτό παρακαλώ να διορθωθεί σε όλες σας τις αναρτήσεις. Το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης παρείχε τα σκηνικά και κάποια από τα κοστούμια.

    Στα σημεία:
    Σημείο 1. Ως επί το πλείστον, μας βρίσκετε σύμφωνους με τις απόψεις σας στο θέμα, εκτός από μία: Ακόμα και στις πιο σκληρές ώρες, η διακωμώδηση δεν είναι έλλειψη ευαισθησίας προς ένα εθνικό θέμα, αλλά στιγμιαία εκτόνωση των εντάσεων του. Το “Ψηλά στο μέτωπο” εκφράζει συναισθήματα θάρρους και, ως ένα σημείο, προπαγάνδα της εποχής. Ο Βαφτιστικός δεν θεωρούμε πως διακωμωδεί τους στρατιώτες, αλλά την Αθηναϊκή κοινωνία. Θεωρώ πως ακόμα και ένας στρατιώτης στο πόλεμο θα σκέφτεται και τον έρωτα που μπορεί να συναντήσει αν καταφέρει να φύγει για λίγο από τον πόλεμο. Αλλιώς, γιατί πολεμά;
    Σημεία 2, 3, 4, και 6. Λυπούμαστε που δεν σας άρεσαν οι θέσεις των χορωδών, ο αριθμός τους και τα σκηνικά. Δυστυχώς, δεν συμμεριζόμαστε την άποψη σας. Παραμένουμε σταθεροί στην άποψη μας ότι ήταν όλα όπως τα θέλαμε και ότι οι επιδόσεις όλων ήταν όπως έπρεπε να είναι. Για αυτό και τους παρουσιάσαμε εξάλλου. Σεβαστή η άποψη σας όμως. Συγκεκριμένα:

    στο σημείο 2 και 4 θέλω να αναφέρω ότι τίθεται προσωπικό θέμα γούστου σε αυτά που γράφετε, αλλά και πάλι τονίζω, σεβαστή η άποψη σας,

    στο σημείο 3, υπήρξε χορευτικό όπου συμμετείχε όλη η χορωδία επί σκηνής και ο χώρος ήταν επαρκής για να χορέψουν waltz όλα τα μέλη της χορωδίας, και τέλος…

    στο σημείο 6, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι στο ένα και μοναδικό ντουέτο (μεταξύ Βιβίκας και Κικής) που ήταν εφικτό, έγινε όντως μία τέτοια δράση, όπου είχαμε ένα είδος flashback των δύο κοριτσιών που έπαιζαν μαζί μικρές… Στο ντούετο Ζαχαρούλη – Βιβίκας, Χαρμίδη – Βιβίκας και Συνταγματάρχη – Κικής, κατά την άποψη μας θα ήταν δραματουργικά φλύαρη μία προσθήκη σαν αυτή που κάναμε στο προαναφερθέν ντουέτο Βιβίκας – Κικής, εφόσον εκτός από επαναληπτικό ως τεχνική (και άρα βαρετό) θα αφαιρούσε και από τη προσοχή που θέλαμε να εστιαστεί στους πρωταγωνιστές σε εκείνα τα ντουέτα.
    Σημείο 7. Έγινε αλλαγή σκηνής. Δεν άλλαξαν οι 4 πόρτες, αλλά αν θυμάστε, έφυγαν όλα τα υπόλοιπα σκηνικά: (τραπέζι, καρέκλες, καναπέδες κτλ.) Στη δεύτερη βραδιά, κατ’ ακρίβεια έπαιξε η ορχήστρα για όλη την αλλαγή σκηνής, εφόσον κατά βάση συμφωνούσαμε και εμείς πως η αλλαγή σκηνής κράτησε παραπάνω απ’ ότι αρχικά είχαμε εκτιμήσει. Παρόλα αυτά, συνηθίζεται (τουλάχιστον στην όπερα) όταν γίνεται αλλαγή σκηνής να ανάβουν τα φώτα της αίθουσας στο μισό (όπως και έγινε), για να ξέρει ο κόσμος πως υπάρχει σύντομο διάλειμμα, όχι αρκετά μεγάλο για να πάνε για κρασί, αλλά αρκετά μεγάλο για να πάνε τουαλέτα. Αυτή η άτυπη συνεννόηση με το κοινό, είμαστε σίγουροι πως ήταν ξεκάθαρη για το κοινό και στη περίπτωση των δύο παραστάσεων του Βαφτιστικού.

    Σημείο 8. Το διάλειμμα ήταν σχεδιασμένο για 15 λεπτά. Δεν μπορούμε να αρχίσουμε αν δεν έχουν επιστρέψει όμως όλοι από το κοινό, εφόσον θα διακόπτεται έτσι η ροή της παράστασης και ως εκ τούτου, περιμέναμε να κάτσουν όλα τα μέλη του κοινού στις θέσει τους.

    Σημείο 9. Στο συγκεκριμένο σημείο θέλω να σταθώ, εφόσον εκφράσατε την συγκεκριμένη άποψη και σε προσωπικό μήνυμα προς τη σκηνοθέτιδα. Κατ’ αρχάς, είναι αδύνατον να δείτε μία παράσταση που δεν έχει ακόμα παιχτεί στη συνέντευξη τύπου. Ακόμα και όταν πρόκειται για επανάληψη σε καινούριο χώρο (δηλαδή, η παράσταση παίχτηκε τον Μάϊο του 2018 στη Κοζάνη και κάναμε μία επανάληψη τώρα στη Θεσσαλονίκη), είναι αδύνατον να προβλεφθεί ποιες θα είναι οι ιδιαιτερότητες του νέου χώρου που θα πάμε.
    Όμως, πρέπει να τονιστεί ότι πουθενά και σε κανέναν θίασο δεν επιτρέπεται να έρθει κριτικός να δώσει τις απόψεις του πριν από μία παράσταση “ώστε να αποσοβήσουν μερικά ατοπήματα”. Κατ’ αρχάς, το αν κάτι είναι “ατόπημα” στη τέχνη είναι καθαρά υποκειμενικό, όσο και αν αρέσει σε όλους μας να θεωρούμε την άποψη μας αντικειμενική. Στη πραγματικότητα, όμως, το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να εκφράσει την άποψη του, όπως κάνατε και κάναμε και εμείς εις απάντηση στα προηγούμενα σημεία.
    Αλλά, κυρίως, κανένας σκηνοθέτης που σέβεται τον εαυτό του και κανένας παραγωγός δεν θα επέτρεπε, για χάρη μίας ευνοϊκής κριτικής, να έρθει ένας κριτικός να πει την άποψη του πριν την παράσταση. Εκτός του ότι θα ήταν παντελώς αντιδεοντολογικό και από τους δύο, θα ακουγόταν εκτός των άλλων και παραέξω, (εφόσον η παρουσία του κριτικού θα γινόταν αντιληπτή από όλους τους παρευρισκόμενους σε πρόβα) και η κριτική αμέσως θα έχανε κάθε αξιοπιστία, εφόσον δεν θα ήταν αμερόληπτη. Εξάλλου, φανταστείτε κύριε Γαργαλιάνο να σας είχαμε καλέσει όντως σε πρόβες και να δεχόμασταν τις συμβουλές σας για κάποια σκηνοθετική “βελτίωση” δική σας. Εσείς μετά πως θα κριτικάρατε αυτή τη βελτίωση; Και αν ερχόταν ένας άλλος κριτικός και κριτίκαρε αρνητικά τις δικές σας σκηνοθετικές βελτιώσεις; Όπως καταλαβαίνετε, είναι εντελώς αδύνατον αυτό που ζητάτε.

    Οι καλλιτέχνες, όταν παίρνουν την απόφαση να βγουν στη σκηνή, παίρνουν την απόφαση να εκθέσουν το τελικό αποτέλεσμα της καλλιτεχνικής τους δράσης προς το κοινό και τους κριτικούς. Ο κριτικός έχει δικαίωμα μόνο το τελικό αποτέλεσμα να κρίνει και σε καμία περίπτωση δεν έχει το δικαίωμα να επηρεάσει πριν ένα έργο. Αν θέλετε να σκηνοθετήσετε (εφόσον επηρεάζοντας πριν μία παράσταση, ουσιαστικά αυτό ζητάτε), πρέπει να πάψετε να είστε κριτικός και να γίνετε σκηνοθέτης, και να εκθέσετε εσείς τις καλλιτεχνικές απόψεις σας σε άλλους κριτικούς. Δεν υπάρχει καμία ενδιάμεση οδός σε αυτό το θέμα. Και προσωπική μου άποψη είναι πως αν ποτέ βρεθεί παραγωγός που θα σας καλέσει πριν από μία παράσταση να δώσετε τις απόψεις σας, να μην πάτε για κανέναν λόγο, γιατί θα χάσετε κάθε αξιοπιστία ως κριτικός.

    Εμείς ως παραγωγή και σκηνοθετική ομάδα υποστηρίζουμε απολύτως τις επιλογές μας ασχέτως από το αν δεν αρέσουν όλες σε όλους, αναγνωρίζοντας πάντα ότι ουδείς τέλειος, και άρα, πάντα θα υπάρχει η έλλειψη της τελειότητας, αλλά λογαριάζοντας πρωτίστως όχι μόνο το χειροκρότημα του κοινού ως ανταμοιβή, που είναι ένα κριτήριο αρκετά σημαντικό (κάτι που εσείς σε προσωπικό μήνυμα απορρίπτετε ως συμβατικό χειροκρότημα ενός καθώς πρέπει κοινού), αλλά λογαριάζοντας ακόμα περισσότερο την μακροβιότητα της επιχείρησης μας η οποία επιβιώνει αποκλειστικά από τα εισιτήρια, εφόσον είμαστε μία μικρή ιδιωτική επιχείρηση χωρίς επιχορήγηση, είτε κρατική, είτε ιδιωτική. Το γεγονός ότι το κοινό συνεχίζει να έρχεται στις παραστάσεις μας και πληρώνει εισιτήριο είναι το αληθινό κριτήριο, κάτι που κάνει ανελλιπώς το κοινό τα τελευταία 5 χρόνια που δραστηριοποιούμαστε στο χώρο. Καθώς και το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι αξιόλογοι καλλιτέχνες επιθυμούν συνεργασία μαζί μας, εφόσον κρίνουν πως το έργο μας είναι αντάξιο των δικών τους αξιών.

    Κατά συνέπεια, εφόσον είμαστε ουσιαστικά η μεγαλύτερη ιδιωτική εταιρία παραγωγής όπερας της χώρας (και η 2η μεγαλύτερη της χώρας μετά την ΕΛΣ) έχουμε το θάρρος να μένουμε σταθεροί στις απόψεις μας, πάντα με σεβασμό φυσικά προς τον κριτικό που μας τιμά με τη παρουσία του, ακόμα και όταν διαφωνούμε.

    Όμως, πρέπει να αναφέρω ότι μου φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η πρόταση σας για διάλογο μεταξύ καλλιτεχνών και κριτικού. Φυσικά, σε καμία περίπτωση με τρόπους που θα μπορούσε να επηρεάσει την σκηνοθεσία πριν μία παράσταση, αλλά σίγουρα ένας διάλογος που θα μπορούσε να επηρεάσει τη σκέψη και των κριτικών, αλλά και των καλλιτεχνών, με τρόπους εποικοδομητικούς εκ των υστέρων, όπου θα έπρεπε να τεκμηριώσουν και οι μεν και οι δε τις απόψεις τους. Το μεγαλύτερο χάσμα που υπάρχει μεταξύ δημιουργών και κριτικών είναι η έλλειψη αναγνώρισης της υποκειμενικότητας που χαρακτηρίζει την τέχνη, όπου και οι δύο πλευρές είναι σίγουρες πως έχουν δίκιο. Ο δημιουργός, αφενός πρέπει να στηρίξει το δημιούργημα του, ο κριτικός με τη σειρά του την κριτική του, αλλά η αλήθεια που βρίσκεται; Ένας διάλογος ίσως θα μπορούσε να τη φέρει πιο κοντά μας. Ως εκ τούτου, θα ερευνήσω το θέμα ως πιθανότητα δημιουργίας συνεντεύξεων τύπου μετά από μία παράσταση παρά πριν. Εξάλλου, ένα δελτίο τύπου καλύπτει όλες τις πληροφορίες που θα μπορούσαν να ειπωθούν πριν από μία παράσταση, κάνοντας την ΣΤ πριν και λίγο περιττή. Όμως, ο διάλογος μετά, θα μπορούσε να κινήσει πολύ παραπάνω το ενδιαφέρον και για τον τύπο και για το κοινό. Οπότε επιφυλάσσομαι!

    Κατά τα άλλα, σας ευχαριστούμε και πάλι για το ενδιαφέρον σας, εκτιμούμε και την παρουσία σας, καθώς και τις διαθέσεις σας, και ελπίζουμε να σας δούμε σε παραστάσεις και στο μέλλον.

    Με εκτίμηση,

    Φίλιππος Μοδινός

    1. Σταμάτης Γαργαλιάνος

      - Edit

      Απαντήστε

      Κύριε Μοδινέ σας έχω ήδη απαντήσει προχθές στο site της Κουλτουρόσουπας. Εκεί σας προτείνω μια συνάντηση ή μια επικοινωνία με μειλ ή τηλεφωνικά. Εντούτοις εδώ θα σας πω ότι από τα ανωτέρω σχόλιά σας για την κριτική μου τα περισσότερα δεν είναι στο “κέντρο” των όσων κριτικάρω αλλά στρέφονται σε άλλα θέματα , ίσως για να γράψετε ένα …..μεγάλο κείμενο – ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ από το δικό μου ! Δηλαδή στην Ελλάδα μετράει η ποσότητα ??? Και ….νικητής βγαίνει ο γράφων τα πιο πολλά ??? Πάντως, θα ήθελα πολύ να σας γνωρίσω και να κάνουμε μια καλή κουβέντα που θα βοηθήσει όλους μας !

  9. Εάν πιστεύετε πως είναι μια χαρά ( ή miα χρα όπως εσείς γράφετε ) μάλλον κάτι πρέπει να ξανασκεφτείτε σε σχέση με την Τέχνη. Προφανώς και μπορεί να λέει τη γνώμη του κάποιος. Το να την λέει ”σαν ειδικός” όμως είναι κάτι διαφορετικό. Μπήκα στον πειρασμό και έψαξα το βιογραφικό του κ. Γαργαλιάνου. Καθηγητής, όχι ενεργός καλλιτέχνης. Κριτκός, που? Σε ποιά έντυπα ή μέσα? Και πολλές σκηνοθεσίες χωρίς καμιά πληροφορία για το που έγιναν, απο ποιό φορέα, με τη χρηματοδότηση, με ελεύθερη είσοδο ή με εισιτήριο? Ξέρεις κάποιος αν ήταν επαγγελματικές παραγωγές ή παραστάσεις ερασιτεχνικών ή φοιτητικών – μαθητικών ομάδων? Επίσης οι θέσεις εργασίας που αναφέρει είναι όλες ή σχεδόν όλες κρατικές. Δεν έχει δοκιμαστεί στον ιδιωτικό τομέα, είναι καθηγητής στο Τμήμα Νηπιαγωγών (αν όσα αναφέρονται στο site με το όνομα του είναι ακριβή). Οι ταινίες που αναφέρει γνωρίζει κάποιος αν έγιναν με ιδιωτική ή κρατική επιχορήγηση? Τι υποδοχής έτυχαν? Πέρασαν στις αίθουσες? Πάντως αυτό που είναι πραγματικά φαιδρό ακόμα και για τον απλούστερο νου είναι η πρόταση του, να ζητείτε η γνώμη των κριτικών στις πρόβες. Δηλαδή να σχεδιάσουν την παράσταση. Ποιός? ένας κριτικός? Με τη επάρκεια? Είμαστε σίγουροι ότι πληρεί οποιοσδήποτε κριτικός τις ακαδημαϊκές και καλλιτεχνικές προϋποθέσεις. Και ας θεωρήσουμε πως τις έχει κάποιος. Μετά τι θα κρίνει? Τις δικές του ιδέες? Και θα το κάνει αντικειμενικά? Τα συμπεράσματα στην σκέψη του καθενός μας. Επίσης είναι κάπως περίεργο πως από ολόκληρη παράσταση οπερέτας, με πάνω από 80 συντελεστές η κριτική περιορίζετε σε … πορτοπαράθυρα και μιά καθυστέρηση (εκτός από την υποκειμενική αντίληψη πως κάποιος ”βάρυνε” τη φωνή του και το σχόλιο για την κίνηση της χορωδίας). Τίποτα για τραγούδι, τίποτα για ορχήστρα, τίποτα για τους ρόλους. Βέβαια υπήρχε και η κριτική στον συνθέτη και λιμπρετίστα. Φαντάζομαι πως ο Σακελλαρίδης αν ζούσε και διάβαζε αυτά για ένα έργο του που άντεξε 100 χρόνια στο σανίδι θα αναρωτιόταν μήπως η κριτική έχει γραφτεί από τον Lehar ή τον Offenbach ή τον Beaumarchais . Εσείς τι λέτε? ”Ο Βαφτιστικός” πάντως ήταν sold out και το κοινό ενθουσιασμένο. Και ένα δύσκολο κοινό όπως της Θεσσαλονίκης. Καλή χρονιά σε όλους.

    1. Σταμάτης Γαργαλιάνος

      - Edit

      Απαντήστε

      Θες να σου απαντήσω σε όλα όσα λες με μειλ, τηλεφωνικά ή προσωπικά ? Διάλεξε τρόπο και θα τον αποδεχθώ !…Το μειλ μου μπορείς να το πάρεις από τους υπεύθυνους του site … Με λένε Σταμάτη….. εσένα ? ΣΗΜ- Η κάθε κριτική γράφεται για να προκαλεί διάλογο αλλά και να βελτιώνει τους κρινόμενους -ίσως και τους κριτές … Αν το είδες ως κακή πρόθεση ΕΧΩ τον τρόπο να σου αποδείξω ότι κάνεις λάθος !

  10. Σταμάτης Γαργαλιάνος

    - Edit

    Απαντήστε

    Ολοι εσείς οι ανώνυμοι γράφετε εκ του ασφαλούς και κανείς δεν βάζει επίθετο ! Εχετε το κουράγιο να μου γράψετε εδώ ή στο προσωπικό μου μειλ ή και σε τετ-α-τετ επαφή και εγώ να σας απαντήσω ? Στον κ. Μοδινό απάντησα ήδη στο kulturospoupa,gr … Του πρότεινα προσωπική συνάντηση και περιμένω να την οργανώσει – Εσείς οι υπόλοιποι ; Κρύβεστε πίσω από την ανωνυμία σας και λέτε ό, τι θέλετε ! Μάλιστα για να μου απαντήσουν μερικοί διαβάζουν ΠΡΏΤΑ το βιογραφικό μου ή παλαιότερο άρθρο μου (ένα από τα χιλιάδες) και βάζουν μόνο τον τίτλο !!!! Από το βιογραφικό μου κανείς δεν είδε ότι είμαι από τους ελάχιστους Ελληνες που έχουν Μεταπτυχιακό στην κριτική θεάτρου και ότι έχω δημοσιεύεσει 2 βιβλία με κριτικές μου – Κρίνουν αρνητικά τις πάμπολλες θεατρικές και κινηματογραφικές μου παραγωγές με γνώμονα του αν είχαν επιχορήγηση ! Ωραίο κριτήριο ! ΚΑΝΕΙΣ δεν μου απαντά σε ένα-ένα από τα 9 σημεία που αναφέρω -τουλάχιστον ας μου πει “εδώ έχετε λάθος διότι …” Ολα όσα γράφετε κύριοι ανώνυμοι είναι μεροληπτικά ενώ η δική μου κριτική δεν έχει τέτοιες βάσεις κα ι μπορώ να το αποδείξω ! Εσείς όλοι ;;; Καλή Χρονιά !

  11. Μη δίνεις σημασία σε αυτά που λένε οι κριτικοί. Ποτέ δεν έκαναν άγαλμα σε κανέναν κριτικό.
    Jean Sibelius, 1865-1957, Φιλανδός μουσικοσυνθέτης

    Θεατρικός κριτικός είναι ένα άτομο που εκπλήσσει τον συγγραφέα όταν τον πληροφορεί τι ήθελε να πει.
    Wilson Mizner, 1876-1913, Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας

    Οι κριτικοί είναι κάποιοι που παρακολουθούν μια μάχη από ένα απρόσιτο σημείο και μετά κατεβαίνουν κάτω και πυροβολούν τους επιζήσαντες.
    Ernest Hemingway, 1899-1961, Αμερικανός συγγραφέας, Νόμπελ 1954

    Τεχνοκριτικός είναι κάποιος που φιλοδοξεί να δει τις ιδέες του να μεταφέρονται στον καμβά χωρίς να χρειάζεται να μάθει να ζωγραφίζει.
    Robert Brault, σύγχρονος Αμερικανός γνωμικογράφος

    Κανένας κριτικός που γράφει για μια ταινία δεν μπορεί να πει περισσότερα από την ίδια την ταινία, αν και κάνουν ό,τι μπορούν για να μας κάνουν να πιστέψουμε το αντίθετο.
    Φρεντερίκο Φελίνι, 1920-1993, Ιταλός σκηνοθέτης

    Οι δημιουργοί, όχι εμείς.

  12. Κασσάνδρα Δημοπούλου

    - Edit

    Απαντήστε

    Εγώ είπα και δημοσίως την γνώμη μου. Φυσικά και κάθε παράσταση κρίνεται από τον καθένα κάθε στιγμή. Ο κριτικός όμως ΔΕΝ είναι ο καθένας. Έχει μια ευθύνη και προς τους καλλιτέχνες και προς το κοινό. Εδώ, ένας μη αναγνωρισμένος στον χώρο της Όπερας κριτικός με μηδέν αξιοπιστία βγαίνει και κάνει λεπτομερής κριτική για ένα είδος που δεν γνωρίζει. Θα έπρεπε να είναι λίγο πιο μετριόφρον στο ύφος του και να περιοριστεί σε μια γενικότερη έκφραση κι όχι να κάνει αριθμημένες λίστες με σχόλια που αφορούν, μέχρι και το κομμάτι της φωνητικής επίδοσης, τα οποία επίσης είναι άκυρα και εντελώς ΛΑΘΟΣ. Και ναι, και ο κριτικός θα κριθεί, ειδικά αν δείξει μη ενημερωμένος ως προς το είδος και την κατάσταση. Θεωρώ ότι παρ’όλα αυτά, το να ενδιαφερθεί κάποιος να γράψει κριτική, είναι ένα θετικό σημάδι, κι ας κάνει και λάθη. Αρκεί να μπορεί και να τα διορθώνει. Το ίδιο και εμείς, που προσπαθούμε πάντα να ευχαριστήσουμε το κοινό μας. Η γνώμη μου ως προς το ότι φιλοξενήθηκε όμως σε ιστοσελίδες μία κριτική που δεν έχει το ανάλογο “βιογραφικό” – να το πω κι έτσι- είναι ότι θα έπρεπε οι κάτοχοι ιστοσελίδων να επιλέγουν με άλλα κριτήρια τους συνεργάτες τους. Δεν απαιτώ να ξέρει απαραίτητα κάποιος την διαφορά μεταξύ θεατρικής και οπερατικής κριτικής, αλλά το επισημάνω, ώστε να γίνει καλύτερη επιλογή στο μέλλον.

Γράψτε απάντηση στο Σταμάτης Γαργαλιάνος Ακύρωση απάντησης

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.