Κλίνω γόνυ στο Πολυτεχνείο 1973 – Του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα



Κλίνω γόνυ στο Πολυτεχνείο 1973, στον αντιδικτατορικό, αντιφασιστικό αγώνα των φοιτητών του 1973 εναντίον της απριλιανής χούντας, που από την 21η Απριλίου ‘67 κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα και προσπάθησε να αναμείξει και να συγκεράσει τα ασύνδετα, ανόμοια και αντίθετα: βία και ελευθερία, φασισμό και χριστιανισμό.

Όσοι τότε κατήγγειλαν (δεν ήταν εύκολο) τον τραγέλαφο διώχτηκαν, φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν. Ο Ανδρέας Κάλβος το έχει πει με αναντίρρητο τρόπο: ‘’Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία’’.

Στις επετείους που ακολούθησαν υπήρξε καθίζηση και κηδεμονευμένη εκτροπή, που δεν είχε καμία σχέση με τον πρώτο, αγνό, αυθόρμητο και ακηδεμόνευτο αγώνα των φοιτητών της 17ης Νοεμβρίου 1973. Τα επόμενα ως τα σήμερα Πολυτεχνεία δεν είναι η φυσική συνέχεια του πρώτου και ανεπανάληπτου Πολυτεχνείου 1973.

Η εξέγερση – έκρηξη των φοιτητών του Πολυτεχνείου 1973 για ‘’Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία’’ θα αποτελεί πάντα την πυξίδα για τις επόμενες γενιές στο δημιουργικό προβληματισμό και στις στοχεύσεις τους τις κοινωνικές, τις καλές και τις άδολες, και τις χωρίς εξαίρεση, για όλους.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος

4 σχόλια στο άρθρο “Κλίνω γόνυ στο Πολυτεχνείο 1973 – Του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

  1. Άτοπον ,πάτερ! Μόνο με το κεφάλι σκυμμένο από ντροπή πρέπει να κυκλοφορεί όποιος ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο. Όχι γιατί ήταν καλή η χούντα, αλλά 1) επειδή 6 χρόνια δεν έκανε τίποτε κανείς για να την ανατρέψει (πλην ελαχίστων, π.χ. ο Παναγούλης, που έφυγε από την σκοπιά του με γεμάτο όπλο στις 22 Απριλίου 67, ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος στις 13 Δεκεμβρίου του 1967, το «Βέλος» του Ναυτικού τον Μάιο του 1973), και ξεθάρρεψαν οι ψευτόμαγκες όταν πλέον είχαν αρθεί ο στρατιωτικός νόμος και η λογοκρισία. 2) Γιατί δεν κατάλαβαν ότι έπεσαν στην παγίδα του Ιωαννίδη, του τρισχειρότερου χουντικού, που τους άφησε να γιγαντωθούν χωρίς να τους κόψει το νερό και το ρεύμα, αν δεν τους πήγε ο ίδιος και τον εξοπλισμό για τον ραδιοσταθμό, τον οποίο δεν παρενέβαλαν καν. 3) Διότι το σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» ήταν απ’ την αρχή ψευδεπίγραφο. Ούτε πεινούσε ο κόσμος, ούτε η Εκπαίδευση ήταν σε κακή κατάσταση. Όσο για την Ελευθερία, ναι, ήμασταν στερημένοι οι Έλληνες από το πολυτιμότερο όλων αγαθό, αλλά τα κωθώνια που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο της έδιναν περιεχόμενο ανάλογο με τις προτιμήσεις τους, δηλαδή να είναι ελεύθεροι οι ίδιοι και φιμωμένοι οι άλλοι, όχι να είναι ελεύθεροι όλοι.

    Όσο για την ιδεολογία και την πρακτική της χούντας (απριλιανής και ιωαννιδικής), είναι αστείο να ταυτίζεται με τον φασισμό. Ούτε κόμμα είχαν, ούτε κάν νεολαία και, για να πούμε του στραβού το δίκιο. δεν είχαν εχθρική στάση προς τον Χριστιανισμό όπως ο Μουσσολίνι. Αντιθέτως, ξεβρώμισαν τον κλήρο από πολλούς κιναίδους.

Γράψτε απάντηση στο Ανώνυμος Ακύρωση απάντησης

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.