«Μένω σε αυτοκίνητο, τρώω όπου βρω, ψάχνω τις αγγελίες…»



Τώρα πια το κοινωνικό περιθώριο δεν είναι μια απλή θεωρητική ταξινόμηση. Είναι η άγρια πραγματικότητα χιλιάδων ανθρώπων που ζουν, χωρίς καλά καλά να το καταλάβουν, στους δρόμους της… απόγνωσης. Το FORUM συνάντησε τρεις από αυτούς και συζήτησε μαζί τους για το πώς πέρασαν από την οργανωμένη καθημερινότητα που κάποτε είχαν στην κόκκινη ζώνη της φτώχειας και της διαρκούς αβεβαιότητας

Κοιμάται στο αυτοκίνητό του μήνες τώρα, σχεδόν από τη στιγμή που έχασε τη δουλειά του. Οταν θέλει να ξεφύγει από τον εφιάλτη που ζει, ακούει και γράφει μουσική…

«Δούλευα ως security και ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα μείνω χωρίς δουλειά. Είναι εφιαλτικό να αισθάνεσαι ξαφνικά αποκομμένος από την ίδια τη ζωή. Είχα δουλειά, είχα σπίτι, είχα μια οργανωμένη καθημερινότητα. Τώρα δεν έχω τίποτα.
ethnos.gr

 

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.