«Η Ιστορία ενός λαού βρίσκεται στα τραγούδια του…»
Ο Σύλλογος Μικρασιατών Πτολεμαΐδας σας προσκαλεί στην 9η συνάντηση χορωδιών, που διοργανώνει το Σάββατο 27 Μαΐου στο Πνευματικό Κέντρο της πόλης μας και ώρα 7:00 μ.μ.
Είσοδος ελεύθερη.
Η θεατρική ομάδα ενηλίκων του Συλλόγου Μικρασιατών Πτολεμαΐδας παρουσιάζει το έργο του Ματέι Βισνιέκ «Εθνικότητά μου το χρώμα του ανέμου», σε σκηνοθεσία – διασκευή Κων/νου Ιωαννίδη,
Τρίτη 23 – Τετάρτη 24 – Πέμπτη 25 – Παρασκευή 26 & Κυριακή 28 Μαΐου στο Πνευματικό Κέντρο.
Ώρα έναρξης: 9:00 μ.μ.
Τιμή εισόδου: 5 ευρώ
Σκηνοθεσία – διασκευή : Κωνσταντίνος Ιωαννίδης
Δραματουργία – σχεδιασμός αφίσας & προγράμματος : Ελένη Παυλίδου
Σκηνικά – κοστούμια: Βενετία Νάση
Πρωτότυπη μουσική : Γιάννης Παπαδημητρίου
Φωτισμοί: Γιάννης Καντελέρ
Video: Φάνης Τοψαχαλίδης
Παίζουν με σειρά εμφάνισης:
Γρηγόρης Καραγιαννάκης
Βασιλική Γρίβα – Βουνοτρυπίδου
Μαρία Εξαρχοπούλου
Ελένη Κιτμιρίδου
Δέσποινα Σολωμίδου
Νίνα Δημάκη
Φωτεινή Λάζογλου
Εύη Κιοσκερίδου
Ειρήνη Τόπη
Συμέλα Τριανταφυλλίδου
Στέλιος Χατζηστεφάνου
Γιώργος Παρασκευάς
Σημείωμα σκηνοθέτη
Τα περισσότερα έργα του Ματέι Βίσνιεκ έχουν μεγάλους τίτλους γιατί, όπως αναφέρει και ο ίδιος, έτσι ο θεατής δεν τα ξεχνά ποτέ. Στην ουσία, όμως, τα έργα του Βίσνιεκ δεν ξεχνιούνται, γιατί μας φέρνουν αντιμέτωπους με έναν παράλογο ρεαλισμό και μας αναγκάζουν να αναλογιστούμε ποια αλλοτρίωση από όλες έχουμε υποστεί. Ενα μωσαϊκό σκηνών που αντανακλούν μια σκληρή πραγματικότητα: αποξένωση, πλύση εγκεφάλου, ατμόσφαιρα τραγωδίας μα και μαύρης κωμωδίας, γκροτέσκ και παράλογο. «Τα έργα μου είναι πολιτικά μα την ίδια στιγμή έχουν μια υπαρξιακή αγωνία», λέει ο ίδιος. Και πράγματι στο «Εθνικότητά μου, το χρώμα του ανέμου» το πολιτικό είναι πέρα απο τόπους και έθνη, είναι ο άνεμος που έχει όλα τα χρώματα. Και μέσα σε όλα η ύπαρξη που προσπαθεί να δικαιωθεί μέσα στη βία, την προσφυγιά, την αγωνία της επιβίωσης. Η δική μας παρέμβαση βασίζεται σε μια διάθεση να ‘’κοροϊδέψουμε’’ τη μοίρα του ανθρώπου, να δούμε τα πράγματα μέσα από ένα παράλογο κόσμο, που μας καλεί να κάνουμε πλύση εγκεφάλου, και να αναλογιστούμε ποια διαδρομή μας οδηγεί σε αυτό το τέλος της λήθης.