Πήρα το λόγο για να ξεκαθαρίσω, γιατί είναι πολλή η καταστροφολογία για τα κόκκινα δάνεια. Και μάλιστα τώρα τελευταία, προχθές είπαν ότι ξεπαγώνουν οι πλειστηριασμοί. Ουδέν αναληθέστερον, όπως και αυτά που ανέφερε ο προηγούμενος ομιλητής που δεν στέκουν και θα το εξηγήσω αμέσως.
Είπαμε ότι από 1ης Ιουνίου ξεπαγώνουν οι πλειστηριασμοί και άντε πάλι ο κόσμος να φοβάται και τι ισχύει, εάν προστατεύεται η πρώτη κατοικία και πάλι από την αρχή. Καταστροφολογία, κινδυνολογία, αυτά που έχουν χορτάσει. Παρ’ όλα αυτά, όπως είπε ο κύριος Υπουργός, ο ήλιος θα ξανασηκωθεί, θα ξημερώσει αύριο και τα σπίτια, η πρώτη κατοικία των Ελλήνων θα εξακολουθήσει να προστατεύεται.
Τι άλλαξε από 1ης Ιουνίου; Άλλαξε ο τρόπος εκτίμησης του κατασχεμένου ακινήτου που μπορεί να είναι το δεύτερο, το τρίτο, το δέκατο τρίτο, μπορεί να είναι ένα επιχειρηματικό ακίνητο, μπορεί ιδιώτης να στρέφεται εναντίον ιδιώτη.
Αυτό άλλαξε, ο τρόπος εκτίμησης. Και αντί για την αντικειμενική αξία, πλέον είναι η εμπορική. Είναι κάτι που είχε συμφωνηθεί από πέρυσι το καλοκαίρι. Αυτό έχει δύο πλευρές, όπως αρκετά ζητήματα. Λένε δηλαδή ότι είναι αρνητικό, γιατί θα το χάσουν κοψοχρονιά το ακίνητό τους. Είναι, όμως, πολύ θετικό για όσους έχουν ενταχθεί και για όσους θα ενταχθούν στον «νόμο Κατσέλη», γιατί αυτοί, με εκτίμηση την εμπορική αξία, θα πληρώνουν μικρότερη δόση, που είναι και η πραγματική αξία του ακινήτου.
Αυτό πρέπει να το σκεφτούμε. Να βλέπουμε δηλαδή και τα θετικά.
Είναι κάποιες λεπτομέρειες που είναι πολύ σημαντικές για τον πολύ κόσμο και παρόλα αυτά στα κανάλια και στη δημόσια συζήτηση καταστροφολογούμε και κινδυνολογούμε, με αποτέλεσμα ο κόσμος να χάνει τον ύπνο του. Πέρα από τις εισπρακτικές εταιρίες που τους τρελαίνουν στα τηλέφωνα, τον χάνουν και από τη δημόσια συζήτηση που γίνεται.
Ένα, λοιπόν, ήταν αυτό, που ήθελα να το ξεκαθαρίσω για το αν «ξεπάγωσαν» οι πλειστηριασμοί. Δεν «ξεπάγωσαν». Ό,τι ίσχυε, εξακολουθεί να ισχύει. Αυτό που αλλάζει είναι ένα τεχνικής φύσεως ζήτημα: ο τρόπος εκτίμησης του κατασχεθέντος ακινήτου, που δεν είναι η πρώτη κατοικία και που για όσους μπήκαν στον «νόμο Κατσέλη» έχει θετικό πρόσημο, γιατί τελικά θα πληρώσουν μικρότερη δόση.
Έτσι, εφόσον οι διατάξεις που έρχονται τώρα και ως την ουρά της αξιολόγησης, εξακολουθούν να μην θίγουν τον «νόμο Κατσέλη», ο ανυπαίτιος δανειολήπτης εξακολουθεί να έχει το δικαίωμα και να εντάσσεται στον νόμο αυτό.
Τελικά και με όλα αυτά που ακούγονται, ήθελα να ξεκαθαρίσω, να κάνω δύο-τρεις κατηγορίες για το τι ισχύει για την πρώτη κατοικία, γιατί από την υπερπληροφόρηση καταλήγουμε καμιά φορά στην παραπληροφόρηση.
Έως την ψήφιση του ν. 4346/2015, τον Νοέμβριο του 2015, που τροποποιήσαμε τον «νόμο Κατσέλη», είχαν εναχθεί περί τους εκατόν πενήντα χιλιάδες συμπολίτες μας. Γι’ αυτούς ισχύει η προστασία της πρώτης κατοικίας. Την προστάτεψαν. Τελείωσε. Στη διαπραγμάτευση πετύχαμε για αυτούς να μην αλλάξουν, δηλαδή ισχύουν τα κριτήρια με τον τρόπο που είχαν ενταχθεί.
Ας πάμε παρακάτω. Με τον ν. 4346/2015 τέθηκαν κριτήρια. Τα επαναλαμβάνω για να είμαστε σαφείς:
Τα εισοδηματικά κριτήρια χονδρικά είναι 35.000 ευρώ με δύο παιδιά και κριτήριο αντικειμενικής αξίας της κατοικίας 260.000 ευρώ ακίνητο. Αυτά από εκεί και πάνω δεν προστατεύονται από 1/1/16, όντως. Αυτή είναι μία μικρή υποχώρηση. Λέω «μικρή» γιατί ακόμα και αυτές οι περιπτώσεις, δηλαδή με μεγάλα εισοδήματα και πολύ μεγάλη αντικειμενική αξία, είχαν το περιθώριο δύο ολόκληρους μήνες, Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2015, να μπουν στον «νόμο Κατσέλη» και να προστατευτούν.
Το ζήτημα που υπάρχει και δεν υπάρχει τώρα, υπάρχει από τα τέλη του 2014, αφορά όσους έχουν την εμπορική ιδιότητα, τον επιχειρηματικό κόσμο. Ποιοι έχουν την εμπορική ιδιότητα; Είναι νομολογιακή έννοια, έχει διαμορφωθεί από τη νομολογία, είναι νομική έννοια και όχι φορολογική. Γι’ αυτούς υπάρχει ζήτημα και γι’ αυτούς θα ασχοληθούμε με την τροποποίηση ή ακριβέστερα με την αντικατάσταση του «νόμου Δένδια», που θα γίνει τον επόμενο μήνα.
Δύο θετικά στοιχεία του «νόμου Κατσέλη», που ισχύουν σήμερα:
Πρώτον, οι οικονομικά αδύναμοι συμπολίτες μας έχουν το δικαίωμα, αφού ενταχθούν στον «νόμο Κατσέλη», να έχουν επιδότηση από το κράτος της δόσης που δίνουν για να προστατεύσουν την κατοικία τους. Αυτό δεν είναι ίσχυε. Και το πετύχαμε σε αυτές τις συνθήκες της εποπτείας και της πτώχευσης. Δείχνουμε τη θέληση της Κυβέρνησης να προστατεύσει από το υστέρημα, τον κορβανά του κρατικού προϋπολογισμού τα εξαιρετικά αδύναμα στρώματα.
Δεύτερο θετικό που πετύχαμε στον «νόμο Κατσέλη» από τον ν. 4336/2015 και μετά είναι να εντάσσονται και οι οφειλές σε ΔΟΥ, ασφαλιστικά ταμεία, ΟΤΑ και ΔΕΚΟ. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί ρύθμιζαν οι συμπολίτες μας τα χρέη τους προς τις τράπεζες και χρωστούσαν περισσότερα στα ασφαλιστικά ταμεία και έτσι τελικά δεν έφευγε το βάρος από πάνω τους.
Λέω τώρα για τα funds, κύριε Πρόεδρε, και δεν θα καθυστερήσω περισσότερο. Πώς πρέπει δηλαδή να σκεφτούν οι δανειολήπτες αναφορικά με τα funds, εάν φτάσουμε να πωληθούν τα δάνεια του απλού κόσμου, γιατί εγώ πιστεύω ότι τα funds θα ενδιαφερθούν μόνο για τα μεγάλα επιχειρηματικά ή εν γένει τα επιχειρηματικά δάνεια.
Οι μεν ενήμεροι δανειολήπτες δεν πρέπει να ανησυχούν καθόλου, γιατί όπως έδιναν τη δόση τους στις ελληνικές τράπεζες, θα εξακολουθούν να τη δίνουν απλώς σε άλλο φορέα. Οι δε «κόκκινοι», αυτοί που είναι σε ρύθμιση και πιθανόν να χάσουν τη ρύθμιση, να γνωρίζουν –και για αυτό διαφωνώ με τον προηγούμενο ομιλητή- ότι ισχύει η σύμβαση που έχουν υπογράψει. Αυτά λέει το πολυνομοσχέδιο και οι σημερινές τροποποιήσεις, το ελληνικό δίκαιο, δηλαδή ο «νόμος Κατσέλη» και γενικές ρήτρες του Αστικού Κώδικα: απρόοπτη μεταβολή συνθηκών, καλή πίστη, συναλλακτικά ήθη και όλα αυτά που έχουν διαμορφώσει μία ευνοϊκή νομολογία τα τελευταία χρόνια υπέρ των δανειοληπτών.
Αυτά νομίζω έπρεπε να ξεκαθαριστούν, κύριε Πρόεδρε. Κλείνει η αξιολόγηση. Προχωράει η χώρα, χωρίς το παλιό πολιτικό σύστημα, το οποίο δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ξαναζωντανέψει και με τις ίδιες παθογένειες να φέρει τα ίδια δεινά στη χώρα.
Ευχαριστώ.