Η κατάσταση (κατάντια) της σημερινής νεολαίας – Γράφει η φοιτήτρια Ναθαναηλίδου Φανή από την Κοζάνη



utyueiteyityu

Τι λείπει από την σημερινή νεολαία;

Ένα ερώτημα που θα έπρεπε να απασχολεί τους νέους προσωπικά, καθώς αφορά τους ιδίους άμεσα. Στόχος αυτού του κειμένου είναι η αφύπνιση των νέων ανθρώπων και η έναρξη μιας συλλογικής  προσπάθειας για την ανάκτηση ιδεών και ηθικών αρχών που είτε έχουν ξεχαστεί είτε έχουν υποστεί εξευτελιστική παραποίηση από εμάς τους ίδιους. Αντιλαμβάνεστε βέβαια πως είναι δύσκολο να καλυφθεί πλήρως η θεματική μας, γι αυτό και θα υπογραμμιστούν τα πιο αξιόλογα ζητήματα και οι σημαντικότερες ελλείψεις (μας).

Αρχικά θα αναφερθώ στο μοντέλο εξουσίας που προωθούν οι φορείς κοινωνικοποίησης και κυρίως το σχολείο και τα ΜΜΕ. Το δημοκρατικό πολίτευμα που (υποτίθεται) εδραιώνει την χώρα μας υποστηρίζει πως οι πολλοί έχουν την εξουσία, δηλαδή ο λαός , ο οποίος ψηφίζει άτομα της εμπιστοσύνης του για να τον εκπροσωπούν. Στη χώρα μας λοιπόν ο κάθε εκπρόσωπος πρεσβεύει κάτι το διαφορετικό και σε καμία περίπτωση δεν συνεργάζεται με τους υπόλοιπους (μόνο στα παράθυρα της τηλεόρασης κι αυτό για τα μάτια του κόσμου φυσικά). Κάπως έτσι λειτουργούν τα πράγματα και στο σχολείο. Οι δάσκαλοι είναι η εξουσία και οι μαθητές ο αδύναμος κρίκος. Το σύστημα της εκπαίδευσης δηλαδή έχει διαμορφώσει μια ελίτ κατά την οποία το σχολείο ασκεί εκφοβισμό στους μαθητές και κατ’επέκταση αναπαράγεται η βία μεταξύ μαθητών. Το ερώτημα που προκύπτει εδώ είναι : Ποιος ο ρόλος των μαθητών-νέων ; ή ορθότερα ‘Ποιος θα έπρεπε να είναι ο ρόλος των νέων και ποιος πραγματικά είναι σήμερα;’

Η απάντηση είναι ξεκάθαρη σε όλους μας(πιστεύω). Με τρεις λέξεις περιγράφεται επαρκώς η κατάσταση στην οποία έχουν υποπέσει οι νέοι σήμερα : αμάθεια, αδράνεια, υπακοή.

Τι μπορούν πραγματικά να κάνουν;

Όταν φτάσουμε σε μια ηλικία κατά την οποία αρχίζουμε και συνειδητοποιούμε τι συμβαίνει γύρω μας, αντιλαμβανόμαστε καλύτερα καταστάσεις και γεγονότα, οφείλουμε να δραστηριοποιηθούμε, να ενημερωθούμε και να εμβαθύνουμε περισσότερο στα πράγματα που μας συμβαίνουν. Με λίγα λόγια να σηκώσουμε κεφάλι και να μην καταπίνουμε αμάσητο ό,τι μας σερβίρουν. Δυστυχώς όμως αυτό δεν εντάσσεται στις προτεραιότητές μας σήμερα. Γιατί; Γιατί στόχος των νέων είναι η επίδειξη, η ‘μαγκιά’ και η αυτοπροβολή.

Το μήνυμα λοιπόν που θέλω να περάσω με αυτόν τον παραλληλισμό πολιτικής-σχολείου είναι το να συμμετέχουμε στα κοινά και να μην απαξιούμε θεωρώντας πως πρόκειται για κάτι που δεν μας απασχολεί.

Το επόμενο ζήτημα που θα εξετάσω αφορά την τεχνολογία. Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας και των διαφόρων τεχνολογικών ευρημάτων απειλεί το ανθρώπινο είδος. Πλέον όλα μπορούν να γίνουν μέσω του διαδικτύου. Αυτό βέβαια βολεύει τους νέους καθώς ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της γενιάς μας είναι η τεμπελιά. Η άμεση επαφή και επικοινωνία έχουν αντικατασταθεί από το facebook, το live chating και τα κινητά. Έχουμε ξεχάσει πως είναι ο έξω κόσμος, η φύση, το περιβάλλον γύρω μας. Κι όλα αυτά επειδή βιώνουμε την ίδια μας την ζωή μέσα από μία οθόνη. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η αποξένωση, η μοναξιά και η μιζέρια που περικυκλώνει την ρουτίνα μας. Δεν ξέρουμε πώς να συμπεριφερθούμε… έννοιες όπως η ευγένεια, η καλοσύνη, η αισιοδοξία, η κατανόηση, η συμπόνια έχουν χαθεί. Υποτίθεται πως αυτό που μας ξεχωρίζει από το ζωικό βασίλειο είναι η λογική και ο έναρθρος λόγος. Εμείς γιατί φερόμαστε σαν ζώα που ζούν σε μια ζούγκλα χωρίς κανόνες και πρότυπα συμπεριφοράς;;  Αντί λοιπόν να κάνουμε όνειρα για το μέλλον, να εκμεταλλευτούμε τις δεξιότητές μας και να καλλιεργήσουμε το πνεύμα και την ψυχή μας, καταναλώνουμε τον χρόνο μας σε πράγματα που δεν προσφέρουν τίποτα(π.χ  Γιατί δεν έκανε like στη φωτο profil μου; =  τόσο τραγικά). Η ζωή είναι μικρή, αλλά ωραία.. γι αυτό ΖΗΣΤΕ ΤΗΝ… βγείτε έξω, φλερτάρετε με τον κίνδυνο, πάρτε ρίσκα, αρπάξτε κάθε ευκαιρία που σας δίνετε. Κι αν αποτύχετε ή απογοητευτείτε ή δεν έχετε την δύναμη και το κουράγιο να τα κάνετε αυτά, προσπαθήστε ξανά και ξανά..μην εξευτελίζεται τον ίδιο σας τον εαυτό. « Μια φορά κι αν πέσω, δυο θα σηκωθώ» (λέει κάποιος που δεν θυμάμαι το όνομα του).

Κλείνοντας, θα αναφερθώ στον τρόπο διαμόρφωσης της προσωπικότητας των νέων μέσω των παρεών-φίλων. Σήμερα, επικρατεί η άποψη ότι για να είσαι μέλος μιας παρέας πρέπει να έχεις ανάλογη εξωτερική εμφάνιση, ίδια μουσικά ακούσματα  κτλ. Αυτό είναι λάθος. Για να ταιριάξεις με κάποιον δε χρειάζεται να είστε «ίδιοι», γιατί η σχέση σας δεν έχει κανένα νόημα. Το θέμα είναι να μπορείς να επικοινωνείς, να ανταλλάσεις απόψεις, να έρχεσαι σε επαφή με κάτι διαφορετικό. Είμαστε σε μια ηλικία κατά την οποία διαμορφώνουμε την ταυτότητά μας, λαμβάνοντας πολλά(καλά και κακά) ερεθίσματα από παντού. Πρώτα κάντε μια συζήτηση με τον εαυτό σας. «Ποιος είμαι;», «Ποιες είναι οι αρχές μου;», «Τι θέλω από τους ανθρώπους που έχω κοντά μου;» Μετά δοκιμάστε. Αν δεν σας αρέσει κάτι ή πιστεύετε ότι δεν σας ταιριάζει, αλλάξτε το.

Το να υιοθετείτε στοιχεία που δεν σας αντιπροσωπεύουν μόνο και μόνο για να είστε αρεστοί στη μάζα και κοινωνικοί, είναι ανούσιο. Η διαδικασία διαμόρφωσης χαρακτήρα-προσωπικότητας είναι περίπλοκη και χρονοβόρα, γι αυτό χρήζει μεγάλη προσοχή και σύνεση. Κατά την διάρκεια της θα γνωρίσετε πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι έχουν να σας διδάξουν κάτι. Αυτό το «κάτι» αξιοποιήστε το με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μόνο έτσι θα κάνετε ένα βήμα μπροστά και θα γίνεστε όλο και καλύτεροι άνθρωποι.

Τέλος, θα ήθελα να θίξω ένα θέμα-μια μόδα που ακούει στο όνομα «μαγκιά». Τι είναι η «μαγκιά» ; Είναι η διαφορετικότητα, η μοναδικότητα και η απομάκρυνση από το συνηθισμένο και το πράττειν της πλειοψηφίας. Η κατάχρηση ουσιών, το κάπνισμα, το αλκοόλ κτλ σε μικρές ηλικίες ΔΕΝ είναι μαγκιά! Είναι αυτοκαταστροφή και αυτοταπείνωση. Όταν λοιπόν πρόκειται να κάνετε κάτι, αφού φυσικά το σκεφτείτε πρώτα, κάντε το για σας, όχι επειδή το κάνουν οι άλλοι.

Συνοψίζοντας, με αυτό το κείμενο προκαλώ-παρακινώ-προσκαλώ τους νέους να μπουν σε μια διαδικασία ενδοσκόπησης για να ανακαλύψουν το Εγώ τους. Τα μικρά ασήμαντα πράγματα μέσα στην καθημερινότητα μας και οι λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά και ομορφαίνουν την ζωή. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Σήμερα είμαστε, αύριο μπορεί όχι…

Ναθαναηλίδου Φανή
Φοιτήτρια του τμήματος Φ.Π.Ψ Ιωαννίνων

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.