Είμαστε ευρωπαίοι; Άρθρο του Χρήστου Παπαδόπουλου



Η υποκρισία, ο κυνισμός, η ανθρωποφαγία κι όλος ο απόπατος της ανθρώπινης κτηνωδίας παρελαύνει απροκάλυπτα και χωρίς ντροπή, προς το δημοψήφισμα της ερχόμενης Κυριακής.

Το στοιχειώδες δικαίωμα ενός ολόκληρου λαού, να αποφανθεί αν θέλει να συνεχίσει να πορεύεται στο δρόμο του θανάτου που τον εξανάγκασαν οι πιστωτές του ή να αποκλίνει (έστω και λίγο) απ’ αυτόν μήπως και σωθεί, φαλκιδεύεται και παραποιείται κατάφωρα.

Όλοι όσοι συνέργησαν να έρθει η χώρα στις εποχές των μνημονίων, διακατεχόμενοι από το σύμπλεγμα της αυτοθυμίας1 ( εδώ) πασχίζουν και πάλι, παραποιώντας το δημοψηφικό ερώτημα και προσδίδοντας το διαφορετικό νόημα.

Κρύβουν την δουλικότητα τους (με το ΝΑΙ2 σ΄ όποια πρόταση των δανειστών) πίσω από τον μπερντέ της υποτιθέμενης απόρριψης (από το ΟΧΙ στην πρόταση των δανειστών) του «ευρωπαϊκού ιδεώδους».    

Αλήθεια τι σχέση έχει η συλλογική βούληση  των ευρωπαϊκών λαών με τις αποφάσεις του άτυπου euro group των  19 υπουργών εθνικής οικονομίας της ευρωζώνης; Ποιοι είναι οι «κύριοι» με τα γκρίζα κουστούμια της ΕΚΤ, ποιους εκπροσωπούν και ποιοι τους έδωσαν το δικαίωμα και τις εξουσίες να στραγγαλίζουν τις ανθρώπινες ζωές των πολιτών; Από ποια άμεση συναίνεση των πολιτών ορίστηκαν οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ, ώστε σήμερα να έρχονται και να αμφισβητούν ευθέως το δικαίωμα των λαών να αποφαίνονται επί σημαντικών ζητημάτων που αφορούν τη ζωή και το μέλλον τους;  Ποιος είναι ο κάθε κ. Γιούνκερ,  σε ποιους έδωσε εξετάσεις ώστε να διοριστεί σ’ αυτή τη θέση και να υπηρετεί με τόσο κυνισμό των λιτότητα και την ανθρωποφαγία των πολιτών της Ευρώπης ολόκληρης;

Αυτή η Ευρώπη – όπως  ξεκίνησε με πρώτο πρόεδρο της το ναζιστή Βάλτερ Χάλσταϊν, και σήμερα έχει ως επικεφαλή του ευρωπαϊκού συμβουλίου τον Πολωνό Ντόναλντ Τούσκ, εγγονό αξιωματικού των χιτλερικών SS – έχει  καμιά σχέση με τα ευρωπαϊκά ιδεώδη; Είναι αυτή η Ευρώπη των ανθρωπιστικών αξιών, που με μέσα από την επιδιωκόμενη ομοσπονδιακή ένωση της ισχυρίζονται ότι τάχα την θωρακίζουν από ένα νέο αιματοκύλισμα, ενώ την έχουν βυθίσει στην λιτότητα και την φτώχεια;

Αν η Ευρώπη που οικοδομούν είναι αυτή, που με το φόβο τάχα να μη γνωρίσει ξανά τις θηριωδίες ενός νέου φασισμού,  χτίζεται και διοικείται από ναζιστές και τους απογόνους τους, τότε σίγουρα δε μας ταιριάζει. Ως γνωστό συστατικό στοιχείο του φασισμού είναι ο φόβος. Όσοι λοιπόν καλλιεργούν συνειδητά ή άθελα τους τον φόβο, τότε  τον έχουν αποδεχτεί ή φλερτάρουν μαζί του. Το βέβαιο είναι ότι δεν έχουν καμία σχέση με δημοκρατικές αρχές, με ανθρώπινες αξίες.  Δικαίως λοιπόν βιώνουμε όσα βιώνουμε μεμονωμένα και συλλογικά. Και το δικαίως πάει στο ότι αφήσαμε να εκκολαφτεί το αβγό του φιδιού για να μας δηλητηριάζει και να μας σκοτώνει καθημερινά.  

Αυτή την Κυριακή έχουμε την ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε τον φόβο.  Καιρός είναι δημοκρατικά και με τη ψήφο μας να φοβίσουμε αυτούς που συνειδητά έχουν επιλέξει τον φόβο ως όχημα για την προώθηση των πολιτικών τους.  Αν ως ευρωπαίος ορίζεται αυτός που ζει στη γηραιά ήπειρο τότε ΝΑΙ, αλλά κανείς δε θα μπορέσει να διώξει την Ελλάδα και τον λαό της απ’ αυτήν. Αν όμως ως ευρωπαίος ορίζεται όποιος προωθεί τις ανθρώπινες αξίες και τον πολιτισμό τότε ΟΧΙ, ότι όλο αυτό κονκλάβιο της σημερινής Ε.Ε. έχει καμία σχέση μ’ αυτές. Κι ας μη ξεχνάμε: Μπορεί η  Ευρώπη να αρέσκεται να λέει ότι οι ρίζες της τρέφονται από τον Ελληνικό τον πολιτισμό, από την άλλη μεριά όμως έχει αναδείξει και τον φασισμό…  

Χρήστος Παπαδόπουλος

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.