Η πολιτική ζωή της Χώρας από το 1974 μέχρι σήμερα δεν ήταν ανάλογη των περιστάσεων , όπως την περιμέναμε μετα την αρνητική εμπειρία της προδικατορικής και της δικτατορικής περιόδου. Τα κατεστημένα οικονομικά συμφέροντα επέβαλλαν μια περιορισμένη δημοκρατία και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι εφήρμοσαν πολιτικές που προστάτευσαν τα συμφέροντά τους και περιόρισαν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Δεν είναι τυχαία η ένταξη της Ελλάδας το 1979 στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Πολιτικός ήταν ο στόχος κατά πρώτο λόγο , για να μην μπορέσει ποτέ να έρθει η πολυπόθητη πολιτική μεταβολή στην Ελλάδα με νέα πολιτικά σχήματα στην εξουσία που βρίσκονται πέρα απο τα όρια των κατεστημένων πολιτικών κομμάτων.
Δεν αρκεί αυτό, αλλα έχουμε και τις έξωθεν παρεμβάσεις από την Ευρώπη για τις πολιτικές μας εξελίξεις.
Γιατί να ανησυχούμε ; Μήπως υπάρχει περίπτωση να μην έχει η Χώρα Πρόεδρο Δημοκρατίας ; Το Σύνταγμα ορίζει τις διαδικασίες , κι αν ακόμα δεν εκλεγεί από την παρούσα Βουλή , θα εκλεγεί από την επόμενη.Τί κίνδυνος υπάρχει ; Και γιατί η εκλογή του Προέδρου να γίνει το μείζον θέμα ; δεν γνωρίζουμε ότι οι αρμοδιότητές του είναι τυπικές και περιορισμένες και το θεσμό αυτό τον έφεραν σ΄αυτή τη θέση τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που κυβερνούν μέχρι σήμερα ; Αν τόσο πολύ κόπτονται για το θεσμό του Πορέδρου της Δημοκρατίας, άς καθιερώσουν την Προεδρική Δημοκρατία , όπου ο Πρόεδρος θα ασκεί πραγματική εξουσία ( Γαλλία , Κύπρος κ.λ.π ).Ας πάψει πιά η υποκρισία.
Είναι φυσιολογικό το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός δεν συναντήθηκε από τον Ιούνιο 2012 μέχρι σήμερα με κανένα απο τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης , αλλά συναντήθηκε με τον κ.Θεοδωράκη του ΠΟΤΑΜΙΟΥ ; Είναι φυσιολογικό στις συζητήσεις στη Βουλή να ακούμε τους μονολόγους των αρχηγών χωρίς να διακρίνουμε ίχνη ουσιαστικού πολιτικού διαλόγου ; Ο Πρωθυπουργός να αποστρέφει το πρόσωπό του από τον ομιλούντα στο βήμα Αλέξη Τσίπρα , ενώ είναι βέβαιο ότι προσέχει και την κάθε του λέξη ; Η αποστροφή προς τί αποσκοπεί ; Τι φοβάται από τον Αλέξη Τσίπρα σε μια συνάντησή τους ;Τι έπαθαν ο Αβραμόπουλος , ο Βενιζέλος , ο Στουρνάρας από τις συναντήσεις τους με τον Αλέξη Τσίπρα ;
Η θέση του Πρωθυπουργού είναι θεσμός και δεν είναι ιδιοκτησία του κάθε Σαμαρά.
Γιατί να φοβάται η Συγκυβέρνηση μια πολιτική μεταβολή ; Αφου η πολιτική της «πέτυχε» και άρχισαν να φαίνονται σημάδια ανάκαμψης,γιατί δεν πείθει τον Ελληνικό Λαό και τους δανειστές για την επιτυχία της αυτή ; Στην εξουσία είναι η Κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και με την επιτυχημένη πολιτική τους των μνημονίων γιατί να βλέπουμε την κατρακύλα του Χρηματιστηρίου ; ενώ θάπρεπε να υπάρχει άνοδος ; Φοβάται ότι με μια Κυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ , θα βρεθεί η Χώρα χωρίς Κυβέρνηση ; Είναι φανερό ότι φοβάται την αλλαγή της πολιτικής , να μην θιγούν τα καστεστημένα συμφέροντα.Είναι αλήθεια ότι θα μας λείψουν : ο κάθε Γεωργιάδης , η Μισέλ , η Βούλτεψη , ο Κεδίκογλου , εξ άλλου τους παραχορτάσαμε.Φτάνει πιά το ψέμα και η υποκρισία.
Απ ότι φαίνεται οι μέρες των Σαμαρά και Βενιζέλου είναι μετρημένες.Η φιλολογία τελευταία της κ.Μπακογιάννη και οι κινήσεις του κ.Παπανδρέου έχουν ένα κοινό γνώρισμα : Να παραμείνει η ίδια Βουλή και σ΄αυτή τη λογική θέλουν να εγκλωβίσουν τους ανεξάρτητους Βουλευτές.Αν μείνει η ίδια Βουλή , θάχουμε και συνέχιση της ίδιας πολιτικής.Παίζει ρόλο αν αντι για Σαμαρά έχουμε Μπακογιάννη ; Το θέμα είναι να καταδικασθεί αυτή η αποτυχημένη πολιτική και νάρθει στον αντίποδά της μια άλλη , εντελώς διαφορετική , όπως διατυπώνει την πολιτική του πρόταση ο ΣΥΡΙΖΑ. Στην πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ θέλουμε εποικοδομητική κριτική και προτάσεις και όχι αλαλαγμούς για καταστροφή και χρεοκοπία.Να κυριαρχήσει επι
τέλους ο ουσιαστικός πολιτικός διάλογος και δοθεί τέλος στην τρομοφοβία του Ελληνικού Λαού , να μπορέσει να αποφασίσει ελεύθερα και ανεπηρέαστα.Η επερχόμενη πολιτική μεταβολή με τις δυνάμεις της Αριστεράς στην εξουσία είναι πλέον ανάγκη.
Δεν ανησυχούμε λοιπόν , αλλα αγωνιζόμαστε για να την επιβάλλουμε την πολιτική μεταβολή προς όφελος της Πατρίδας και των πολιτών της.