Γράφει ο Ζήσης Κοντογούνης:
Στην Ελλάδα είναι αξιοσημείωτο το πόσο εύκολα μπορεί να πιάσουν κάτι τέτοιες κακοήθεις διαδόσεις. Το ποιος τις γεννά είναι εύκολο να το υποπτευθούμε. Φυσικά όσοι φοβούνται απ την εμφάνισή του, τις νέες ριζοσπαστικές ιδέες του, τη δυναμική του. Προσωπικά το θέμα δεν με απασχόλησε καθόλου. Ακόμα και να ήταν αλήθεια, πράγμα που αποκλείεται, θα έλεγα ότι αν ο Μπόμπολας έχει την ικανότητα να διαμορφώνει τους ανθρώπους του περιβάλλοντος του και να τους εμπνέει με αυτόν τον τρόπο, τότε θα έπρεπε να τον καλέσουμε να ηγηθεί αυτού του τόπου και να εφαρμόσει τα τόσο υπέροχα πιστεύω του.
Όσο για το δεύτερο ερώτημα, ο ίδιος ο Θεοδωράκης το δήλωσε: θα συνεργαστεί με είτε με τη Δεξιά είτε με την Αριστερά, αρκεί να αποδεχτούν το πρόγραμμά του, που επί τέλους είναι η φωνή της κοινής λογικής στην πολιτική, και που όλοι στις μεταξύ μας συζητήσεις αναγνωρίζουμε ότι λείπει απ στη Δημόσια ζωή. Ποιος δε θέλει να καταργηθεί η βουλευτική ασυλία, να μειωθούν οι μεγάλες κομματικές σπατάλες, να επικρατήσει η δικαιοσύνη στη φορολογία, να σταματήσει το μπαχτσίσι και οι πελατειακές σχέσεις πολιτών- πολιτικών (και τα δυο έχουν την ίδια λογική), κ.α. Είναι αδιάφορο ποιος θα εφαρμόσει αυτά τα απλά πράγματα, που για τα οποία ο λαός από χρόνια τώρα φωνάζει. Αρκεί να τα εφαρμόσει. Και μακάρι και όλα τα κόμματα να τα ενσωματώσουν στα προγράμματά τους, οπότε τότε είναι πιθανόν να σβήσει το Ποτάμι, αλλά θα έχει επιτελέσει την αποστολή του , για την οποία ιδρύθηκε. Ως τότε όμως εμείς θα έχουμε στραμμένα τα βλέμματά μας προς αυτό με ελπίδα αλλά και κριτική ματιά.
