Τοποθέτηση του Κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ στην ολομέλεια της Βουλής επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας
«Κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου: Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των εξαιρετικά επειγουσών και απρόβλεπτων αναγκών της Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε.».)
Θέλω κι εγώ με τη σειρά μου να τιμήσω τη μνήμη του Νικόλαου Μάρτη που έφυγε από κοντά μας. Ως Μακεδόνας, βέβαια, γνωρίζω πολύ καλά πως υπήρξε ένας ευπατρίδης.
Ζήτησα το λόγο όχι γιατί το επιβάλλει κάποιο έθιμο να μιλούν οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι, αλλά γιατί υπάρχει ένας απόηχος από τη συζήτηση του τριημέρου και νομίζω πως η σημερινή συζήτηση προσφέρεται για έμπρακτες απαντήσεις.
Σε ό,τι αφορά το ίδιο το νομοσχέδιο, η κυρία Υπουργός κάλυψε με απόλυτη επάρκεια ό,τι σχετίζεται με τα Αμυντικά Συστήματα, τα προβλήματά τους, την ιστορία τους, τις παθογένειές τους, τις προτεραιότητές τους και κυρίως τον αγώνα για να μείνει όρθια η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία σε συγκεκριμένες συνθήκες. Δεν έχω να προσθέσω πάνω σε αυτό κάτι. Προσυπογράφω όλα όσα ειπώθηκαν από την κ. Υπουργό.
Ήθελα, όμως, με αφορμή τη σημερινή συζήτηση να καλέσω -και το λέω καλόπιστα- τους συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, που ακούσαμε χθες να δηλώνουν σχεδόν επίσημα αυριανοί κυβερνητικοί εταίροι, να κατεβούν άλλοι από τα καλάμια κι άλλοι από τα κάγκελα και να έρθουν στην πραγματικότητα.
Να «βάλουν πλάτη» στο πρόβλημα της χώρας και να μην κρατάνε τη σημαία της επιστροφής στο παρελθόν, το οποίο κατά τα άλλα καταγγέλλουν κι εκεί εξαντλείται και ο πολιτικός τους λόγος, δηλαδή στις διαπιστώσεις του χθες, άντε και του σήμερα.
«Βάλτε πλάτη» στις πρωτοβουλίες που ανακοίνωσε χθες η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, που επαναφέρει δυναμικά, ενόψει της συζήτησης νομοσχεδίου του Υπουργείου Εργασίας τις προτάσεις για τους ανασφάλιστους, τους υπερήλικες, τους αγρότες και τους ανέργους, μισό εκατομμύριο ανέργους στον ιδιωτικό τομέα κ.ο.κ.
Ελάτε να «βάλουμε πλάτη» όλοι για να βγούμε γρηγορότερα από την κρίση και να δώσουμε ελπίδα και προοπτική στον ελληνικό λαό, όχι αρνούμενοι την πραγματικότητα.
Ελάτε να «βάλουμε πλάτη» όλοι μαζί για έναν δίκαιο ενιαίο φόρο ακινήτων, όπως πράττει ομόθυμα και ομόφωνα η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Κι έχει αποτελέσματα η συγκεκριμένη στάση μας.
Θέλω, επίσης, να καλέσω και τους συναδέλφους που προτίμησαν το λογική του Πόντιου Πιλάτου, «ούτε από εδώ ούτε από εκεί», προτείνοντας θεωρίες ότι η κεντροαριστερά δεν γίνεται με κυβερνητικές ευθύνες, αγνοώντας τι γίνεται στην Αυστρία, στην Ολλανδία, αύριο στη Γερμανία κι ακόμα, αγαπητέ συνάδελφε –που;- στην Ιταλία, όπου οι σύντροφοι του Μπερλινγκουέρ στηρίζουν την ίδια κυβέρνηση με τον Μπερλουσκόνι. Στην Ελλάδα αυτό δεν γίνεται, όπως λέτε.
Άκουσα με πολύ ενδιαφέρον τον Αρχηγό των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Έκανε μία σειρά διαπιστώσεων. Η απάντηση είναι μία, την οποία την έδωσε και η κυρία Υπουργός: Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε με τον ίδιο τρόπο. Αυτό δεν μπορούμε να το καταλάβουμε; Δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς δημιουργήθηκαν τα ελλείμματα;
Με μεγάλη ευκολία το πολιτικό σύστημα που είναι σήμερα στη Βουλή –έχει και μία νεοναζιστική έκφραση που περιμένει την ώρα της να μιλήσει σε λίγο- έκανε μία σειρά από διαπιστώσεις.
Άκουσα προχθές το ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι τα πλεονάσματα είναι «αέρας κοπανιστός». Ναι, αλλά το ΠΑΣΟΚ του 2009 παρέλαβε από την Κυβέρνηση Καραμανλή 25 δισεκατομμύρια πρωτογενές έλλειμμα. Σε αυτή την Ελλάδα θέλετε να γυρίσουμε; Και τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα είναι μέσα σε αυτή τη δημιουργία του ελλείμματος. Δεν μπορούμε, λοιπόν, άλλο.
Θα σας επαναλάβω αυτό που σας είπα και το Σάββατο: Γνωρίζουμε εξίσου καλά με εσάς ότι η Ελλάδα υπήρξε ιδανικός ένοχος για τους ευρωπαίους τραπεζίτες, αλλά με δική της ευθύνη. Αυτό είναι που πρέπει να καταλάβετε καλά: Με δική της ευθύνη.
Δεν είναι πατριώτης όποιος καταγγέλλει νυχθημερόν τους Ευρωπαίους. Ας κατανοήσουμε κάτι που είναι πολύ απλό, αφού είμαστε σε μια Ένωση με τους Ευρωπαίους. Δεν καταλαβαίνετε ότι πιστεύουν πως τους εξαπατήσαμε, παραβιάζοντας ωμά το Σύμφωνο Σταθερότητας; Αυτό δεν μπορείτε να το καταλάβετε; Είχαμε υπογραφές για έλλειμμα 3% και το πήγαμε στο 16% και εξαντλούμε τον πολιτικό μας λόγο στο να κάνουμε εξεταστικές επιτροπές αν ήταν τόσο ή παραπέρα; Αυτό είναι το ζήτημά μας ή να κατανοήσουμε ότι δεν μπορούμε να βαδίζουμε άλλο με αυτά τα ελλείμματα;
Πολύ περισσότερο, βέβαια, δεν μπορούμε να ειρωνευόμαστε την προσπάθεια που μας έχει οδηγήσει σε πλεονάσματα. Ναι, θα συμφωνήσω ότι είναι ποτισμένα με αίμα και δάκρυα αυτά τα πλεονάσματα. Έτσι είναι. Αυτή είναι η αλήθεια. Με αίμα και δάκρυα τα έχει ποτίσει ο ελληνικός λαός. Δεν έχετε μονοπώλιο ευαισθησίας. Όμως, δεν μπορούμε να γυρίσουμε εκεί που ήμασταν ούτε να βαδίζουμε όπως βαδίζαμε μέχρι προχθές.
Τι δημιούργησαν, κύριοι συνάδελφοι, αυτά τα ελλείμματα; Χρέος. Κάποιοι εξαντλούν τις επιδόσεις τους στο ποιο μέρος του χρέους είναι επονείδιστο, είναι έτσι ή είναι αλλιώς.
Κύριοι συνάδελφοι, τετρακόσια δισεκατομμύρια ήταν. Δεν μας δάνειζε κανείς. Δεν υπάρχουν Κινέζοι και Ρώσοι φιλάνθρωποι που δανείζουν όποιον έχει ανάγκη. Τέλος. Γι’ αυτό βρίσκεται η χώρα σε πρόγραμμα. Δεν ήταν επιλογή μας. Το πρόγραμμα λέει κάτι πολύ απλό. Λέτε, λέτε, λέτε για αποκρατικοποιήσεις και αναπτύσσετε έναν λόγο ο οποίος δεν οδηγεί πουθενά. Το μεγαλύτερο μέρος του δανείου είναι θεσμικό, περνάει μέσα από Κοινοβούλια.
Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Να πάμε δυναμικά όλοι μαζί για την ΑΟΖ, να βρούμε κοιτάσματα υδρογονανθράκων, φυσικού αερίου και πετρελαίου στο Ιόνιο, το Αιγαίο και το Λιβυκό Πέλαγος και ξαφνικά να αλλάξουν όλα για την εικόνα της χώρας και να έρθει μια ευρωπαϊκή χώρα -όποια- να δανειστεί σε ένα τέτοιο πρόγραμμα και να έρθει στο Κοινοβούλιο «κούρεμα» αυτού του χρέους. Από ποιο Ελληνικό Κοινοβούλιο θα περάσει αυτό;
Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα σήμερα. Αν αυτό δεν το κατανοούμε, τότε μπορούμε να βγάζουμε λόγους και κορώνες εδώ, από το Βήμα για να εντυπωσιάζουμε και να είμαστε δήθεν αρεστοί σε διάφορους συμπολίτες μας. Δεν είναι, όμως, έτσι.
Αυτή είναι η σύμβαση που έχουμε με τους Ευρωπαίους εταίρους και μέσα στη σύμβαση έχουμε συμφωνήσει ότι ένα μέρος του χρέους, ένα μικρό ποσό συμβολικά -δεν είναι τα 50 δισεκατομμύρια που είχε πει κάποτε ο κ. Ντερούζ και αποχώρησε κακήν κακώς από την Τρόικα- πρέπει να προέλθει από πώληση κρατικής περιουσίας, ό,τι θα έκανε και ο καθένας στο σπίτι του, αν ήταν σε πολύ μεγάλη ανάγκη.
Είναι όλα ίδια; Όχι, βέβαια, όπως και οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου δεν είναι όλες ίδιες. Τούτη εδώ είναι μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την οποία δεν μπορεί κανείς να εγείρει ενστάσεις ότι η χώρα κυβερνάται με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Να συμφωνήσουμε ότι και οι αποκρατικοποιήσεις δεν είναι όλες ίδιες. Τι κάνατε και τι κάναμε;
Με πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ πέρυσι στις 31 Οκτώβρη -επειδή βρίσκω πολύ ασθενείς τις μνήμες- όπου έτυχε να είμαι και Εισηγητής κιόλας τότε, απειλήσαμε με καταψήφιση μνημονιακό νομοσχέδιο, για να περάσει μια διάταξη που λέει ότι οι αποκρατικοποιήσεις περνούν όλες υποχρεωτικά από την Επιτροπή Οικονομικών και οι παρατηρήσεις και οι αποφάσεις της Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής συμπεριλαμβάνονται υποχρεωτικά στο πλαίσιο διακήρυξης της αποκρατικοποίησης, όπου εκεί η Βουλή και όλα τα Κόμματα μπορούν πολύ καθαρά να αναδείξουν τον πολιτικό τους λόγο και να πουν ότι άλλο είναι τα Αμυντικά
Συστήματα, άλλο τα νερά, άλλο η ενέργεια, άλλο ο τζόγος. Προφανώς, είναι διαφορετικά και προφανώς δεν μπορεί κανένας να μας εκβιάζει να πουλήσουμε κακήν κακώς ότι αυτός θέλει να αγοράσει. Είναι πολύ απλό. Αυτή είναι μια θετική ματιά που πάει τα πράγματα μπροστά.
Επίσης, θέλω και στο τρίτο ζήτημα, που δίνει αφορμή το συγκεκριμένο νομοσχέδιο με το οποίο σήμερα κυρώνεται η πράξη νομοθετικού περιεχομένου, το περίφημο θέμα των κρατικών ενισχύσεων, να πω το εξής.
Οι κρατικές ενισχύσεις -δεν θα επαναλάβω αυτά που είπε η κυρία Υπουργός- που απαγορεύονται από τη Διεύθυνση Ανταγωνισμού, είναι μια υπόθεση στην οποία θα συμφωνήσω απόλυτα και εγώ, με όποια εμπειρία έχω, ότι πολλές φορές οι παρατηρήσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού κρύβουν κραυγαλέες σκοπιμότητες.
Το έχουμε συναντήσει πάρα πολλές φορές αυτό, δεν είναι η πρώτη φορά. Δεν είναι εκεί η διαφωνία μας. Η διαφωνία είναι άλλη, συνάδελφοι. Ότι στην εποχή μας, οι σοβαρότερες αποφάσεις που αφορούν τη ζωή μας λαμβάνονται σε διεθνή φόρα. Το 80% τουλάχιστον των αποφάσεων που αφορούν τη ζωή μας λαμβάνονται έξω.
Αυτό ξέρετε πού πρέπει να μας οδηγήσει; Στο να υιοθετήσουμε ως κεντρικό στρατηγικό στόχο που θα δώσει ελπίδα και προοπτική και θα μας βοηθήσει να θεμελιώσουμε μια σίγουρη ευημερία για τη νέα γενιά, αυτό που λέγεται σύγχρονο κράτος, που στο κέντρο του είναι επιτελικό και εξωστρεφές. Γιατί, εκεί κρίνονται οι αποφάσεις που αφορούν τη ζωή μας.
Αυτό δίνει μια υπόσταση στην κινητικότητα, που αν βάζαμε όλοι μαζί πλάτη, κόμματα και συνδικάτα, θα μπορούσαμε να μιλάμε για μια τεράστια κινητικότητα. Γιατί, είναι κραυγαλέες οι περιπτώσεις πλεονάζοντος και ελλείποντος προσωπικού στο κράτος αντίστοιχα. Αν βάλουμε ένα τέτοιο πρόγραμμα, γιατί να μην μπορούμε να πούμε όλοι μαζί ένα «όχι» στις απολύσεις; Να αποσυνδέσουμε πλήρως τις απολύσεις από την κινητικότητα. Να πούμε «όχι» στις απολύσεις, όλοι μαζί. Έτσι βάζουμε πλάτη, αγαπητοί συνάδελφοι όλοι μαζί!
Όχι, όμως, όταν μια υπηρεσία που έχει πλεονάζον προσωπικό και πάμε να μεταφέρουμε προσωπικό εκεί που κραυγαλέα λείπει να έχουμε αμέσως απεργία και κατάληψη με στήριξη φιλολαϊκών κομμάτων, δεν γίνεται έτσι! Να δώσουμε πραγματική και διαρκή υπόσταση στο πρόγραμμα κινητικότητας, για να μην ερωτοτροπούν κάποιοι με την ιδέα να κλείνουν επιχειρήσεις όπως η ΕΑΣ για να γεμίζουν τον κορβανά της κινητικότητας. Είναι τόσο απλό! Πρέπει όμως και μπορούμε να βάλουμε όλοι πλάτη.
Κλείνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το ζήτημα της τροπολογίας του ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο αναφέρθηκε και η Υπουργός. Ήταν ιδιαίτερα πρόχειρη, για τον απλό λόγο ότι ενισχύει, ρίχνει νερό στο μύλο των κρατικών ενισχύσεων, των επιχειρημάτων αυτών που θέλουν ενδεχομένως να κλείσουν τα ΕΑΣ. Είναι τόσο απλό. Εάν δεν το έχετε καταλάβει, να σας το επαναλάβω εγώ.
Κατά συνέπεια, λοιπόν, η τροπολογία είναι πρόχειρη. Αναρωτιέμαι, συνάδελφοι: Βρήκατε χρόνο γι’ αυτήν -γιατί προφανώς ξέρετε να γράφετε, δεν αμφισβητεί κανείς τη δυνατότητα και την ικανότητα οποιουδήποτε κόμματος και συγκεκριμένα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να γράφει τέσσερις σελίδες χαρτί. Αλλά, σήμερα συμπληρώνονται τέσσερις εβδομάδες, είκοσι οκτώ μέρες, από την απειλή σας για εξεταστική επιτροπή για τα υποβρύχια. Δεν βρήκατε χρόνο τέσσερις εβδομάδες να γράψετε δύο σελίδες και θέλετε και να κυβερνήσετε αύριο;
Να σας πω κάτι; Όταν αφήνετε να περιφέρεται μια συκοφαντία, γιατί κάτι τέτοιο είναι, μέχρι να έρθει στη Βουλή, τότε διαπράττετε αδίκημα. Είναι αδίκημα σοβαρό και δεν μιλάω ως Εισαγγελέας. Ξέρετε ποιο αδίκημα; Σας το είπε και προχθές ο κ. Βενιζέλος εδώ στο Βήμα και δεν το καταλάβατε. Να σας το επαναλάβω: Το αδίκημα της ύβρεως, κατά την αρχαιοελληνική έννοια του όρου.
Υπήρξατε πολύ τυχεροί και προκαλείτε την τύχη σας! Ελάτε, λοιπόν, εδώ στη Βουλή και να έχετε το θάρρος να πείτε συγγνώμη. Γιατί ο απέραντος κυνισμός που αποπνέει αυτή η φοβερή ειρωνεία του στυλ «να έχετε υπομονή», ενώ έχετε εκπέμψει λάσπη, δεν συμβάλλει στη δημοκρατία.
Η κρίση που έβαλε σε μεγάλη δοκιμασία την εθνική μας κυριαρχία – και το ξέρουμε όλοι και το έχουμε αναγνωρίσει με ειλικρίνεια – μια απάντηση έχει, τουλάχιστον σε αυτό ας συνεννοηθούμε: Δημοκρατία, δημοκρατία, δημοκρατία! Ο τόπος χρειάζεται περισσότερη και όχι λιγότερη δημοκρατία.
