Ακονίζονται τα ψαλίδια,μαζεύονται οι κτηνοτρόφοι και πάνε όλοι μαζί σήμερα στου Κωτρόστιου το μαντρί.Έτσι ξεκινά τέτοια εποχή,τέλος Μαΐου αρχές Ιουνίου,μόλις πιάσουν οι ζέστες δηλαδή,οι κουρά των προβάτων.
Η σημερινή ημέρα,είναι οι γιορτή των κτηνοτρόφων,όπως χαρακτηριστικά μας είπε ο φίλος μας ο Μάρκος από την Γαλατινή Βοΐου,που στο μαντρί του πατέρα του βρεθήκαμε σήμερα το Σάββατο στις 9 Ιουνίου του 2012.
Έτσι γίνονταν πάντα τόσο στην Γαλατινή,αλλά και στα άλλα χωριά του Βοΐου,και στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας,όταν έφτανε η ώρα,για να κουρέψουν τα πρόβατα τέτοια εποχή.
Μαζεύονταν οι κτηνοτρόφοι του χωριού,παρέες παρέες ,και ο ένας με τον άλλον βοηθούσαν,για να τελειώσει γρήγορα οι δουλειά,και μετά όλοι μαζί στο τραπέζι,για να γλεντήσουν το κούρεμα.
Μετά το γλέντι και την λίγη μεσημεριανή ξεκούραση,κατά τις 3 με 4 το απόγευμα,ξανά στο μαντρί για να φορέσουν τα κουδούνια στα πρόβατα,και έτσι περήφανο το κοπάδι να βγεί για το βουνό.
Το μαλλί που έπαιρναν,τα παλιά τα χρόνια που είχε και κάποια σχετική αξία,οι ίδιοι φρόντιζαν και το πουλούσαν,κυρίως στις τοπικές αγορές,όπως στο παζάρι του Τσοτυλίου που γίνονταν κάθε Σάββατο.Με τα χρήματα που έπαιρναν έβγαζαν τα έξοδα για 2 περίπου μήνες του χειμώνα. Σήμερα δεν έχει τόση αξία,και όπως μας είπε ο Μάρκος,βγαίνουν τα έξοδα από την ημέρα του κουρέματος.
Έτσι οργανώνονταν οι τοπικές μας κοινωνίες από παλιά. Βοηθούσε ο ένας τον άλλον,και μπόρεσαν και επιβίωσαν,και αναπτύχθηκαν,έτσι θα πρέπει να συνεχίσουμε και τώρα,που ήρθαν ξανά δύσκολα χρόνια. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε,μας το δείχνει το παρελθόν,αυτό θα πρέπει να κάνουμε για να έχουμε και μέλλον.
Τα κουδούνια που έβαζαν και συνεχίζουν να βάζουν στα ζώα,δίνουν περηφάνια στο κοπάδι.Κάποτε καθόμουν σε ένα ύψωμα,και μέσα στην ησυχία της φύσης,άκουσα από πολύ μακρυά,να φτάνει στα αυτιά μου μια όμορφη μελωδία. Μετά από λίγη ώρα είδα μπροστά μου,παραταγμένο,το ένα πίσω από το άλλο,το κοπάδι με τα πρόβατα.
Πρώτος ο αρχηγός με την μεγάλη την κουδούνα,καμαρωτός,και με ψηλά το κεφάλι,να τραβάει μπροστά,και οι υπόλοιποι,σκυφτοί,να περιμένουν το παράγγελμα του,για το πού θα κάμουν.
Ρωτώντας τον Τσοπάνο,γιατί έχουν τα πρόβατα έτσι σκυμμένα το κεφάλι,θεωρώντας ως αυτονόητη την απάντηση “μα για να βόσκουν”,αυτός μου είπε,λόγο της ζέστης,εκτός από την βοσκή,δεν μπορούν τα πρόβατα,να σηκώσουν το κεφάλι,και έτσι βάζουν ένα μεγάλο τράγο,μπροστά,που δεν τον ενοχλεί η ζέστη,με την δυνατή κουδούνα για να οδηγεί τα πρόβατα.
Ακούγοντας δηλαδή τα πρόβατα την κουδούνα,και στην συνέχεια,αν το κοπάδι είναι μεγάλο,ακολουθούν το ήχο από τα άλλα κουδούνια,και βρίσκουν έτσι και οι τελευταίοι,από την ομάδα τον δρόμο.