Κάθε χρόνο, ανήμερα της εορτής του Αγίου Αθανασίου, εδώ και πάνω από δύο αιώνες οι καβαλάρηδες του Κρόκου Κοζάνης μεταφέρουν στο χωριό τους τα ιερά λείψανα του Οσίου Νικάνορα, από το μοναστήρι του στη Ζάβορδα Γρεβενών.Το έθιμο αυτό χάνεται στα βάθη των αιώνων και οι καβαλάρηδες του Κρόκου Κοζάνης, φροντίζουν κάθε χρόνο να επισκέπτονται με τα άλογά τους το ιστορικό μοναστήρι της Ζάβορδας Γρεβενών και να μεταφέρουν από εκεί στο χωριό τους τα οστά, του κτήτορα της μονής, Όσιου Νικάνορα.
Οι καβαλάρηδες του Κρόκου Κοζάνης και της ευρύτερης περιοχής, ξεκινούν με τα άλογά τους για το μοναστήρι της Ζάβορδας, που βρίσκεται στο όρος Καλλίστρατο και απέχει 50 χιλιόμετρα, ανήμερα της εορτής του Αγίου Αντωνίου.
Χρειάζεται περίπου οκτώ ώρες διαδρομή για να φθάσουν μέχρι το μοναστήρι, όπου εκεί κατασκηνώνουν για δύο ημέρες στον ειδικό ξενώνα, που έχει χτιστεί στους πρόποδες της Ιεράς Μονής.
Τη διαδρομή αυτή οι καβαλάρηδες του Κρόκου δεν τη ξεχνούν και κάθε χρόνο, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών, την πραγματοποιούν βαδίζοντας στα χνάρια των πατεράδων και των παππούδων τους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στο χριστιανικό αυτό έθιμο συμμετέχουν κυρίως οι νέοι του χωριού και βλέπει κανείς από παιδιά 12 χρονών μέχρι και μεσήλικες.
Οι καβαλάρηδες του Κρόκου διατηρούν τα άλογά τους μόνο γι’ αυτή την ημέρα που φέρνουν τα Ιερά λείψανα του Οσίου Νικάνορα, όπως και την παραμονή της εορτής του, που είναι η 6η Αυγούστου, η μεταμόρφωση του Σωτήρος.
Ο ΄Όσιος Νικάνωρ έζησε κατά τα έτη 1491-1549 και πολύ νέος, αν και πλούσιος, απαρνήθηκε τα εγκόσμια και τη γενέτειρά του τη Θεσσαλονίκη, χάρισε την περιουσία του στους φτωχούς και πήγε να ασκητέψει στο όρος Καλλίστρατο.
Η αγιότητά του έγινε γνωστή πολύ γρήγορα σε όλη τη Δυτική Μακεδονία και από την εποχή ακόμη που ζούσε πλήθος χριστιανών συνέρεε στο φιλόξενο μοναστήρι, το οποίο έκτισε το 1534, όπως έγραψε ο ίδιος στη διαθήκη του “με πολλούς κόπους και μόχθους”.
Τα πολλά θαύματα που έκανε ο Όσιος Νικάνωρ εν ζωή, αλλά και μετά την κοίμησή του, έκαναν γνωστή τη φήμη του, αλλά και του μοναστηριού σε όλους τους χριστιανούς της εποχής. Η φήμη αυτή διατηρήθηκε και στα βάθη των αιώνων και πολλές φορές η επικλήσεις των πιστών της περιοχής, προς την αγιότητά του έφεραν αποτελέσματα, ιδίως σε περιόδους που επικρατούσαν λιμοί και επιδημίες.
Έκτοτε οι καβαλάρηδες του Κρόκου Κοζάνης δεν παραλείπουν κάθε χρόνο να φέρνουν για προσκύνημα στην περιοχή τους τα ιερά λείψανα του Οσίου Νικάνορα, τα οποία και περιφέρουν από σπίτι σε σπίτι, όπως έκαναν άλλωστε και οι τελευταίοι μοναχοί του μοναστηριού στους δύο νομούς Γρεβενών και Κοζάνης.
Σήμερα η Ιερά Μονή του Οσίου Νικάνορος, έχοντας ακόμη βαθιές τις πληγές από το σεισμό της 13ης Μαΐου, αποτελεί ακόμη τόπο προσκυνήματος των πιστών της Δυτικής Μακεδονίας, αλλά και άλλων περιοχών, παρότι πλέον αυτή δε λειτουργεί ως μοναστήρι.
Συγκινητικές πάντως είναι οι προσπάθειες του σεβασμιότατου μητροπολίτη Γρεβενών κ.κ. Σεργίου, ο οποίος με πρωτοβουλία του ανακαινίζει πλήρως την Ιερά Μονή με σκοπό να αποτελέσει και πάλι ένα από τα προπύργια της χριστιανοσύνης για τη Δυτική Μακεδονία.
ΜΑΚΗΣ ΝΑΣΙΑΔΗΣ
Το video από το topchannel