Παρέες αγοριών και κοριτσιών γέμισαν τους τουριστικούς προορισμούς για διακοπές χαμηλού προϋπολογισμού. Σουβλάκια, φαστ φουντ και μπίρες από… περίπτερα έχουν την τιμητική τους
Στρατιές από 17χρονα αγόρια και κορίτσια αποβιβάστηκαν φέτος στα ελληνικά νησιά. Γέμισαν τα στενοσόκακα και τις πλατείες, τις πεζούλες και τις παραλίες, δεν γέμισαν όμως και τα ταμεία των επιχειρηματιών.
Κεφάτες παρέες αγοριών και κοριτσιών, μαθητές ή και φοιτητές έδωσαν ζωντάνια, χρώμα και παλμό στα νησιά, όχι όμως και τα επιθυμητά έσοδα στον τουριστικό κλάδο. Εκαναν διακοπές με… χαμηλό προϋπολογισμό, λόγω της οικονομικής κρίσης που πλήττει τις οικογένειές τους, αλλά τα πέρασαν καλά.
Διασκέδασαν… έξω από τα κλαμπ ακούγοντας “λαθραία” τη μουσική τους με μπίρα στο χέρι αγορασμένη από το
κοντινό μίνι μάρκετ, άραξαν με Breezer καρπούζι στα σκαλοπάτια γραφικών οικισμών, την έβγαλαν με σουβλάκια και σάντουιτς στο… όρθιο και προτίμησαν να μείνουν σε φτηνά καταλύματα χωρίς πολλές ανέσεις. Για… “επιδρομή” 17άρηδων, που άλλαξε τα καταναλωτικά δεδομένα στις διακοπές, κάνουν λόγο τουριστικοί παράγοντες σε αρκετά νησιά.
Η Σκιάθος, η Πάρος, η Αντίπαρος, η Ιος, τα Κουφονήσια και πολλά ακόμη Κυκλαδονήσια “βούλιαξαν” από νεολαία. Αντίθετα, “διακριτική” ήταν η παρουσία της μέσης ελληνικής οικογένειας στα τουριστικά θέρετρα, που συνηθίζει να τρώει σε ταβέρνες και εστιατόρια, να καταλύει σε δωμάτια ξενοδοχείων με παροχές, να ξοδεύει για τα παιδιά και να επιστρέφει από τις διακοπές με σουβενίρ για τους συγγενείς.
Γεμάτες οι παραλίες, άδεια τα μαγαζιά
Δούλεψαν οι ψησταριές, οι φούρνοι, τα παντοπωλεία, τα κάμπινγκ και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, ενώ στα εστιατόρια, τα ακριβά ξενοδοχεία και τα μπαράκια βγήκαν στο… κυνήγι για πελάτες.
Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που όσοι απασχολούνται σε τουριστικά επαγγέλματα χαρακτηρίζουν πλασματική την εικόνα της μεγάλης τουριστικής κίνησης στα νησιά τη φετινή σεζόν.
“Η πτώση στην Πάρο, σε ολόκληρο τον τουριστικό κλάδο, άγγιξε το 30%. Η κατάσταση είναι απελπιστική. Ηρθαν τουρίστες, αλλά δεν ξόδεψαν χρήματα. Δεν έχουν για να ξοδέψουν. Κόσμος κινείται. Χρήμα δεν κινείται”, λέει στο “Εθνος” εργαζόμενη στο εστιατόριο “Τα κύματα” στην Παροικιά της Πάρου. Οι νέοι είχαν… “πληθωρική” παρουσία στα κεντρικά σημεία των νησιών μέχρι πρωίας, γέμισαν τις τοπικές συγκοινωνίες που οδηγούν στις πολυσύχναστες πλαζ και γενικά δημιούργησαν την αίσθηση πως η κίνηση πάει καλά, επί της ουσίας όμως δεν πρόσφεραν πολλά.
Εκαναν διακοπές… “παλαιών εποχών”, τότε που η ξαπλώστρα στην πλαζ ήταν άγνωστη και το μοχίτο δεν είχε ακόμα… ανακαλυφθεί.
ΣΚΙΑΘΟΣ – ΠΑΡΟΣ – ΙΚΑΡΙΑ
Οι νέοι τη βγάζουν φθηνά
Τη φετινή “εισβολή” των 17άρηδων στα νησιά μάς επιβεβαιώνει η κ. Εφη Ζανιδάκη, υπάλληλος στην Ενωση Ενοικιαζόμενων Δωματίων στη Σκιάθο. “Ερχονται παιδιά και μου ζητάνε να τους βρω ό,τι πιο φτηνό υπάρχει. Μου λένε: Είμαστε μαθητές, είμαστε φοιτητές. Βρες μας δωμάτιο με 10 και 20 ευρώ, ακόμη και αν δεν έχει τίποτα μέσα. Είναι δύσκολο να τους εξυπηρετήσω. Τα δωμάτια των 40 και 50 ευρώ τους πέφτουν πολύ ακριβά. Τα άτομα αυτών των ηλικιών κάνουν σκόντο στη διαμονή και στο φαγητό για να τους μείνουν χρήματα να πάνε στα κλαμπ. Κι εκεί όμως δεν ξοδεύουν πολλά. Πριν βγουν για διασκέδαση το βράδυ, καταναλώνουν στα δωμάτιά τους μπίρες και ποτά, που τα έχουν προμηθευτεί φτηνά από τα περίπτερα και τα μικρομάγαζα για να μην πάρουν πολλά στα μπαρ, που είναι πιο ακριβά”, λέει η κ. Ζανιδάκη.
Παρόμοια εικόνα μάς δίνει και ο κ. Θανάσης Βασίλαρος, γραμματέας στον Σύλλογο Επιχειρηματιών Τουριστικών Επαγγελμάτων στην Ικαρία. “Ερχονται πολλοί νέοι στο νησί μας, λόγω της διαφορετικής μας κουλτούρας και των ξακουστών πανηγυριών μας. Αρκετοί όμως από αυτούς φιλοξενούνται στα σπίτια φίλων και προσπαθούν να την περάσουν ξοδεύοντας λίγα”.
Η εικόνα που επικρατεί φέτος σε πολλά νησιά είναι παραπειστική, σύμφωνα με εργαζόμενο στην ψησταριά “Περίγυρος” στην Πάρο. “Εξω από το μαγαζί μπορεί να σχηματίζονται ουρές. Η κατάσταση, ωστόσο, είναι απελπιστική. Μπορεί να περάσουν 50 άτομα και να αφήσουν λογαριασμό 100 ευρώ. Οταν κάθονται 8 άτομα και παίρνουν 8 σουβλάκια και ένα μπουκάλι νερό, τι να βγάλω; Δυσκολεύονται να πάρουν ακόμη και νερό. Αντί να αγοράσουν σ’ εμάς ένα μεγάλο μπουκάλι με 1,5 ευρώ, που τους το σερβίρει το γκαρσόνι σε γυάλινα ποτήρια, προτιμούν να το αγοράσουν με 50 λεπτά από το μίνι μάρκετ”, λέει ο εργαζόμενος.
Ρούλα Γιακοπούλου
ΕΘΝΟΣ
